sztuki robi

czyli podcast o tym co dla nas w sztuce ważne, co nas w niej porusza, szokuje, zachwyca.

Podcast o sztuce

Julia Stachowska sztuki robi rozmowa #91 | podcast o sztuce

Moją rozmówczynią jest Julia Stachowska – absolwentka rzeźby na Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi oraz historii sztuki na Uniwersytecie Łódzkim. Członkini kieleckiego Związku Artystów Rzeźbiarzy. Autorka teoretycznych prac z zakresu historii sztuki. Jako artystka specjalizuje się w rzeźbie kamiennej. Regularnie uczestniczy w sympozjach rzeźbiarskich i wystawach swoich prac. Jej prywatna pracownia rzeźbiarska mieści się na Śląsku. Julia współpracuje z wieloma uznanymi projektantami wnętrz; jej rzeźby znajdują się w prywatnych kolekcjach w Polsce, Belgii, Włoszech oraz Republice Czeskiej.

Rozmawiamy o materiale, narzędziach, sile (ciała i ducha), wytrwałości i zdrowiu. Dyskutujemy o kamieniu, który jest partnerem w pracy, z którym wchodzi się w dialog. Mówimy o blokach bez skazy i o takich z pęknięciami. Julia opowiada o robotach, które rzeźbią i o tym czy jest w stanie rozpoznać, którą rzeźbę wykonał człowiek, a którą robot. W naszej rozmowie pada również odpowiedź na pytanie wagi najwyższej – czy chodzi też o taki kamień z pola??

Wszystkie rozmowy

Rozmowa #91

Julia Stachowska sztuki robi

Moją rozmówczynią jest Julia Stachowska – absolwentka rzeźby na ASP w Łodzi oraz historii sztuki na Uniwersytecie Łódzkim. Autorka teoretycznych prac z zakresu historii sztuki. Jako artystka specjalizuje się w rzeźbie kamiennej.

Rozmawiamy o materiale, narzędziach, sile (ciała i ducha), wytrwałości i zdrowiu. Dyskutujemy o kamieniu, który jest partnerem w pracy, z którym wchodzi się w dialog. Mówimy o blokach bez skazy i o takich z pęknięciami. Julia opowiada o robotach, które rzeźbią i o tym czy jest w stanie rozpoznać, którą rzeźbę wykonał człowiek, a którą robot. W naszej rozmowie pada również odpowiedź na pytanie wagi najwyższej – czy chodzi też o taki kamień z pola??

Rozmowa #90

Małgorzata Latos sztuki robi

Moją rozmówczynią jest Małgorzata Latos – marszandka, kuratorka i pasjonatka sztuki współczesnej. Zajmuje się sprzedażą dzieł sztuki i organizacją wystaw. Wspiera twórców w działaniach marketingowych. Prowadzi profil 2.sztuki.

Plan był prosty – porozmawiamy o tworzeniu wystaw, relacjach kuratorki z osobami tworzącymi sztukę i o sprzedaży sztuki. Udało się ten plan zrealizować, ale jak często to bywa najważniejsze jest gdzieś pomiędzy. A tam jest dużo radości i frajdy z tego co się robi, jest pasja i determinacja do dalszych działań! Jest też dużo wiedzy praktycznej, która może przydać się innym osobom marszandzkim i kuratorskim 🙂

Rozmowa #89

Anna Smolar sztuki robi

Moją rozmówczynią jest Anna Smolar – polsko-francuska reżyserka teatralna, tłumaczka. Absolwentka literaturoznawstwa na Sorbonie. Obszerną listę jej spektakli możecie znaleźć m.in. na stronie Encyklopedii Teatru Polskiego. Laureatka Paszportów Polityki 2016.

Rozmawiamy, oczywiście, o teatrze. Teatrze, który jest praktyką, nie tylko sztuki, ale również relacji międzyludzkich oraz relacji człowieka z tematem, tekstem, muzyką, światłem, przestrzenią. Anna opowiada o swojej metodzie pracy, o tym jakie pytania zadaje sobie w trakcie kreowania przedstawienia, jak podejmuje decyzje, jak buduje przestrzeń do współpracy dla wszystkich osób oraz kiedy spektakl jest skończony.

Rozmowa #88

Messages Quartet sztuki robi

Moimi rozmówczyniami są skrzypaczka Oriana Masternak i altowiolistka Maria Shetty – artystki, pedagożki, 2/4 zespołu Messages Quartet. Zespół zajmuje się wykonawstwem muzyki klasycznej i w tym roku świętuje swoje dziesiąte urodziny!

Spotkałyśmy się we trzy, żeby porozmawiać o dziesięciu latach wspólnej pracy czterech artystek. Oriana i Maria opowiedziały m.in. o początkach zespołu, o tym czy w 2014 roku planowały, że spędzą razem dziesięć lat i jak wybrały nazwę. Jako, że wiem, że internet kocha dramy, pytałam dziewczyny również o skandale i afery, ale okazało się, że jedyne co z tego mojego pytania wyszło, to szczera i piękna rozmowa o tym co świetne, ale też o tym co trudne we wspólnej pracy i jak sobie radzić z pojawiającymi się wyzwaniami. Jest to rozmowa o tym jak cztery indywidualności, tworzą razem muzykę. A kto w kinie zostaje do końca napisów, ten zrozumie o jakich efektach dźwiękowych wspominałyśmy w trakcie rozmowy 😉

Rozmowa #87

Jakub Zasada sztuki robi

Moim rozmówcą jest Jakub Zasada – jest autorem ponad 300 plakatów. Brał udział w wielu indywidualnych oraz zbiorowych wystawach w kraju i za granicą. Współpracuje z galeriami, instytucjami kultury, a także organizacjami pozarządowymi.

Zaczynamy od tego, że niektórych z tych informacji już się ze strony www Jakuba nie dowiecie 😉 A potem płynnie przechodzimy do rozmowy o tworzeniu plakatów. Jakub opowiada jak wygląda jego praca, co najbardziej w niej lubi i jakie plakaty mu się marzą. Rozmawiamy również o jego innych działaniach, w tym o bardzo ciekawej inicjatywie lokalnej Księże w Pełni. Dyskutujemy o wymiarach, pakowaniu i wysyłce. Jest zadanie dla Was, jest dużo śmiechu i odzywają się w tej rozmowie niebiosa, można powiedzieć pełen pakiet!

Rozmowa #86

Michalina Tańska sztuki robi

Moją rozmówczynią jest Michalina Tańska – rysowniczka, magistra psychologii, studentka studiów podyplomowych z diagnozy psychologicznej. Autorka książki „Uczucia… Nie ma się czego bać. Wsparciownik szkicownik”. Zmienia życie w rysunki.

Michalina najlepiej czuje się w krótkich (ale nasyconych treścią) formach i taka też jest nasza rozmowa. Dyskutujemy o zamienianiu życia w rysunki, ale może więcej nawet rozmawiamy o języku, o słowach. Mówimy o oswajaniu, edukowaniu i misji. Jest w tej rozmowie i powaga, i śmiech, i zadanie dla was 🙂

Rozmowa #85

Agata Kus sztuki robi

Moją rozmówczynią jest Agata Kus – absolwentka Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Zajmuje się malarstwem, rysunkiem, ceramiką i video. W 2021 zdobyła pierwsze miejsce w rankingu Kompas Młodej Sztuki.

Rozmawiamy o malarstwie Agaty i o tym, dlaczego posługuje się właśnie językiem malarstwa figuratywnego. Agata opowiada o tworzeniu wystaw i relacjach z osobami kuratorskimi oraz o relacjach z odbiorcami i odbiorczyniami jej sztuki. Rozmawiamy o tym, że malarstwo nie zawsze jest najlepszym rozwiązaniem i o najbardziej satysfakcjonującym momencie w malowaniu obrazu! Oczywiście zadanie dla Was jest! 🙂

Rozmowa #84

Agata Jabłońska sztuki robi

Moją rozmówczynią jest Agata Jabłońska – artystka, poeatka, adiunktka sekcji komunikacji MNK. Zadebiutowała zbiorem wierszy „Raport wojenny”. Jej najnowsza publikacja “Księżyc grzybiarek” została wyróżniona Nagrodą Literacką „Znaczenia” 2024.

Kilka miałyśmy tematów do omówienia z Agatą, bo i poezję i ziny i muzeum. Udało nam się dotknąć każdego z tych tematów i jeszcze więcej. Ułożyła się ta rozmowa w swoim własnym rytmie. Agata opowiedziała o tym co ją aktualnie zajmuje w twórczości, czyta/performuje swoją poezję. Porozmawiałyśmy również o pracy w muzeum. Oczywiście jest też zadanie dla Was.

Rozmowa #83

Joanna Zdzienicka sztuki robi

Moją rozmówczynią jest Joanna Zdzienicka – artystka, absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach. Pracuje w rozmaitych mediach głównie zajmując się tworzeniem obiektów. Wspólnie z Pawłem Szeiblem prowadzi projekt badawczy Pracownia Sezonowa.

Rozmawiamy o spacerowaniu i gromadzeniu, o przedmiotach i tworzeniu kolekcji. Joanna opowiada o swojej metodzie artystycznej i o tym co dzieje się z kolekcjami już po zakończeniu projektu/wystawy/instalacji. Dyskutujemy o minionych i aktualnych działaniach artystycznych Joasi. Jak zawsze jest też zadanie dla Was!

Rozmowa #82

Karolina Konopka sztuki robi

Moją rozmówczynią jest Karolina Konopka – absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach. Autorka wystaw indywidualnych i uczestniczka wystaw zbiorowych. Zajmuje się działaniami z zakresu: wideo, malarstwa, rzeźby, instalacji.

Rozmawiamy o rytuałach – tych ustanowionych oraz tych ustanawianych dla siebie. Karolina opowiada o swojej (wciąż powiększającej się) kolekcji koszulek z lumpeksu oraz jaki wpływ ma na nią RODO. Dyskutujemy o tematach jakie Karolina eksploruje oraz dlaczego, a także o tym jak robi swoje dzieła – jakie wykorzystuje techniki i materiały. Rozmawiamy o chipsach duszkach, tortach, których prawo nie obowiązuje i rzeźbach z chleba „Tygrys”. Nie zapominamy również o zadaniu dla Was!

Rozmowa #81

Tobiasz Sebastian Berg sztuki robi

Moim rozmówcą jest Tobiasz Sebastian Berg – tancerz, choreograf, movement director. Współtwórca spektaklu ruchu “Łąbędzie” w Teatrze Wielkim w Poznaniu, w którym udział biorą osoby z niepełnosprawnością wzroku oraz te posługujące się alternatywną motoryką

Rozmawiamy o tańcu, o podróżach i o dyplomacji kulturalnej. Tobiasz opowiada o spektaklu „Łabędzie”, o tym jak wyglądała praca z osobami niewidomymi i jakie formy komunikacji zbudowali w trakcie warsztatów i prób, aby móc wspólnie stworzyć ten spektakl. Dyskutujemy też o podróżach Tobiasza i tym jak o ciele się mówi i jak ciało się rusza w różnych kulturach. Nie zabrakło również naszego nowego mini-segmentu z zadaniem do samodzielnego wykonania 😉

Rozmowa #80

Michał Smandek sztuki robi

Moim rozmówcą jest Michał Smandek – artysta sztuk wizualnych zajmujący się współzależnością działań człowieka i natury. Tworzy rzeźby, instalacje, fotografie, inicjuje działania kolektywno-performatywne.

To jest rozmowa o wysokim współczynniku sztuki, tym bardziej, że w 40 minut postanowiliśmy omówić ostatnią dekadę działalności Michała 😉 Rozmawiamy o uważności, o sztuce, która wymyka się autorstwu oraz o odpoczynku. Rozmowa z Michałem rozpoczyna również nowy mini-segment w sztukowym podcaście, w którym każda z goszczących u mnie osób będzie Wam zadawała zadanie!

Rozmowa #79

Jakub Słomkowski sztuki robi

Moim rozmówcą jest Jakub Słomkowski – w swojej praktyce artystycznej łączy sztukę wizualną, performatywną i muzykę. Od 2010 roku współpracuje stale z choreografką Izą Szostak, komponując muzykę do jej spektakli.

Spotkał nas pretekst jakim jest moja współpraca z marką OKNOPLAST, która organizuje drugą już edycję konkursu OKNOPLAST for Art. Jakub jest laureatem pierwszej nagrody pierwszej edycji tego konkursu. Pretekst ten pozwolił nam na rozmowę o tym po co sztuce konkursy, jak się do nich przygotowywać i czy w ogóle warto brać w nich udział. Jakub opowiada, w kontekście swoich doświadczeń i swojej twórczości, o tym co konkursy przyniosły jemu, czy nie żałuje i co planuje dalej. Rozmawiamy o współpracy, budowaniu dobrego portfolio i o tym, że czasem start w konkursie może zaowocować fajnymi rezultatami i nie chodzi wcale o nagrody 🙂

Rozmowa #78

Michał Janicki sztuki robi

Moim rozmówcą jest Michał Janicki – absolwent wydziału grafiki ASP w Warszawie, obecnie superwizor w domu produkcyjnym BreakThru Films.

Z Michałem porozmawialiśmy o kinie, od tej strony, której jak się nie zostanie na napisach końcowych to często po prostu w ogóle się nie widzi/nie zna, czyli od strony produkcyjnej. Pretekstem do naszego spotkania był film „Chłopi”. Porozmawialiśmy o niezwykłym procesie powstawania filmu animowanego oraz o tym co to znaczy myśleć o obrazie w czasie.

Rozmowa #77

Małgorzata Lebda sztuki robi

Moją rozmówczynią jest Małgorzata Lebda – autorka sześciu książek poetyckich. Doktorka nauk humanistycznych. Felietonistka. Animatorka kultury. Redaktorka. Naukowczyni. Ultramaratonka. Jej debiut powieściowy Łakome, ukazał się w ubiegłym roku.

Jak wygląda proces pisania Małgorzaty Lebdy? Czy czyta poezję na głos? Czego uczy, kiedy uczy inne osoby pisania? Dlaczego według niej najpierw jest się czytelniczką, a dopiero potem można być pisarką? Jest to czuła i (mam nadzieję) zachęcająca do nowego rozmowa, która otwiera 2024 rok w sztukowym podcaście 🙂

Rozmowa #76

Justyna Olszewska sztuki robi

Moją rozmówczynią jest Justyna Olszewska – absolwentka UAP, studentka Szkoły Doktorskiej Nauk Ścisłych UAM w dyscyplinie astronomia. Współtworzy edukacyjny kolektyw Good Night, a także popularnonaukowy podcast Good Night Podcast

Na koniec 2023 roku kosmos! Z Justyną rozmawiamy o tym jak do tego doszło, że jest magistrą sztuki, a doktorat robi z astronomii. Rozmawiamy o art&science i o temacie odpowiedzialności jaka spoczywa na osobach, które w swojej codziennej pracy łączą sztukę i naukę, a efekty swoich działań prezentują odbiorcom. Justyna opowiada też o najciemniejszych miejscach na świecie i o tym dlaczego powinniśmy zwrócić uwagę na problem zanieczyszczenia nieba światłem. A najważniejsze pytanie pada już na początku rozmowy! 😉

Rozmowa #75

Magdalena Franczak sztuki robi

Moją rozmówczynią jest Magdalena Franczak – artystka wizualna, badaczka. Autorka rysunków, fotografii, obiektów oraz narracyjnych form rzeźbiarskich dialogujących z zastanym środowiskiem w przestrzeni publicznej. Twórczyni Nomadycznej Pracowni.

Zbliżając się do końca 2023 roku postanowiłam przepytać Magdę na temat różnych twórczych zakończeń. Zastanawiamy się więc, czy w sztuce istnieją definitywne końce i co się dzieje ze sztuką po sztuce? Dyskutujemy o tematach jakie Magda eksploruje, żeby zaraz potem włożyć ręce prosto w materię i porozmawiać o technikach.

Rozmowa #74

Sebastian Dembski sztuki robi

Moim rozmówcą jest Sebastian Dembski – kompozytor, artysta dźwiękowy, twórca działań performatywnych, interdyscyplinarnych. Tworzy muzykę do spektakli teatralnych oraz realizuje działania performatywne, w których dźwięk jest nadrzędnym składnikiem dramaturgicznym.

Pretekstem do naszego spotkania i do tej rozmowy, był spektakl Somnium, który był spektaklem finałowym tegorocznej edycji Off Opery, która odbywała się w Poznaniu, a tematem przewodnim było hasło „PRZESILENIE antologia zmiany”. Sebastian opowiada o pracy nad spektaklem, o inspiracjach, pomysłach z jakimi przyszedł na warsztaty i co się właściwie zdarzyło już w samej pracy. Rozmawiamy o spaniu, oporze wobec systemu i o tym czym sound design różni się od komponowania muzyki.

Rozmowa #73

Joanna Rudkowska sztuki robi

Moją rozmówczynią jest Joanna Rudkowska – edukatorka, instruktorka teatralna w Młodzieżowym Domu Kultury im. A. Bursy w Krakowie, gdzie prowadzi grupy w ramach Sceny „i” i Ogólnopolski Festiwal Teatralny. Pracę z młodzieżą rozpoczęła w 1996r.

Rozmawiamy o pracy Joanny w Młodzieżowym Domu Kultury i w ogóle o pracy z młodzieżą przez sztukę, tutaj szczególnie poprzez zajęcia teatralne. Joanna opowiada o przekazywaniu pasji i miłości do sztuki. Jest to rozmowa o działaniach lokalnych, które mainstream często pomija, a które mają niezwykłą siłę i są bardzo ważne.

Rozmowa #72

Grzegorz Jankowicz sztuki robi

Moim rozmówcą jest Grzegorz Jankowicz – filozof literatury, filolog, eseista, redaktor, krytyk i tłumacz. Dyrektor programowy Festiwalu Conrada.

Rozmawiamy (oczywiście!) o literaturze, ale… 😉 Grzegorz opowiada o tym skąd wzięła się jego pasja, czy jest literatura, której nie czyta i jakie ma zdanie na temat powrotów do już przeczytanych lektur. Ale(!) dyskutujemy też, i być może jest to najistotniejsza część naszej rozmowy, o tym jak czytać i co to znaczy zadawać pytania temu co się czyta. Mówimy też o opowieściach – dlaczego nam ich potrzeba, które powinny z nami zostawać, a którym trzeba pozwolić odejść. Z naszej rozmowy dowiecie się też, jak Grzegorz ma poukładane książki w swojej domowej bibliotece i czy ma ich tam dużo 😉

Rozmowa #71

Agata Rek sztuki robi

Moją rozmówczynią jest Agata Rek – polsko-amerykańska artystka interdyscyplinarna i projektantka wizualna specjalizująca się w technikach kolażu i obróbce zdjęć.

Rozmawiamy o drogach – tych osobistych i tych twórczych, które doprowadziły Agatę do tego miejsca, w którym jest teraz. Dyskutujemy o życiu i pracy artystki w Stanach. Rozmawiamy o kolażu, którym Agata zajmuje się na co dzień – o technice, inspiracjach i tematach. Jednym zdaniem? Jest to rozmowa o procesie twórczym, papierze i kleju 🙂

Rozmowa #70

Ola Janiszewska-Cardone sztuki robi

Moją rozmówczynią jest Ola Janiszewska-Cardone – historyczka sztuki, kuratorka sztuki niderlandzkiej, holenderskiej i flamandzkiej w Muzeum Narodowym w Warszawie, a także pasjonatka opowiadania o sztuce. Twórczyni bloga i podcastu Otulina o sztuce.

Ola opowiada jak do tego doszło, że zajmuje się malarstwem niderlandzkim, holenderskim i flamandzkim oraz ile w jej pracy jest akcji jak z filmów o Indianie Jonesie 😉 Rozmawiamy o tym, czy świat sztuki skrywa jeszcze jakieś tajemnice przed badaczkami i badaczami i czy jest jeszcze szansa na niezwykłe i przełomowe odkrycia. W naszej rozmowie zaglądamy pod kolejne warstwy malarskie i zastanawiamy się czy trzeba to wszystko wiedzieć 😉

Rozmowa #69

Grzesiek Mart sztuki robi

W najnowszym odcinku sztuki robi moim rozmówcą jest Grzegorz Mart – fotograf muzyki klasycznej. Twórca wideo, performer, malarz i historyk medycyny. Ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie i PWSFTviT w Łodzi.

Rozmawiamy o dokumentowaniu, podglądaniu, patrzeniu i o ciszy. Dyskutujemy o tym jak się dokumentuje wydarzenia muzyczne, jakie portrety lubi robić Grzesiek i co artysta robi w kamieniołomie. Oraz pierwszy raz w podcaście o sztuce rozmawiamy o medycynie!

Rozmowa #68

Ewelina Skowrońska sztuki robi

Moją rozmówczynią jest Ewelina Skowrońska – artystka wizualna, jej twórczość obejmuje malarstwo, grafikę, rysunek i ceramikę. Interesują ją koncepcje ciała, natury, duchowości, psychologii i relacji międzyludzkich.

Studiowała filozofię, psychologię i doktryny polityczne, jest też absolwentką prestiżowej University of The Arts London. Jej prace były wystawiane w Londynie, Irlandii, USA, Kanadzie, Polsce, Danii i Japonii. Aktualnie mieszka w Japonii. Współzałożycielka ONA project room – inicjatywy, której celem jest wspieranie artystek mieszkających w Japonii.

Wybrałam się w odległe rejony świata, żeby porozmawiać z Eweliną, która od kilku lat mieszka i pracuje w Japonii. Rozmawiamy o tym skąd ta Japonia, czy pojawia się ona w sztuce, którą Ewelina tworzy i jaki jest rynek sztuki w Kraju Kwitnącej Wiśni. Rozmawiamy o technikach i tematach. Mówimy o kobiecości. Rozmawiamy też o tym jak fajnie jest nie wiedzieć!

Rozmowa #67

Martyna Pastuszka sztuki robi

Moją rozmówczynią jest Martyna Pastuszka – skrzypaczka, koncertmistrzyni, wykładowczyni akademicka, muzyczny entrepreneur. Trzykrotnie nominowana do nagrody „Koryfeusz Muzyki Polskiej” w kategorii Osobowość roku.

Dwukrotnie nominowana do „Paszportu Polityki” w kategorii Muzyka dawna. W 2012 roku założyła {oh!} Orkiestrę Historyczną, która błyskawicznie uplasowała się w czołówce polskiego wykonawstwa historycznie poinformowanego.Obiecywałam Martynie, że to nie będzie rozmowa typu „egzamin z epok”, a trochę w tą stronę ciągnęłam, ale (na szczęście!) Martyna już na początku pokazała nam inną drogę i rozmowa poszła już sama. I jak to zwykle w „muzycznym” odcinku bywa, poprosiłam Martynę, żeby zaproponowała czego posłuchamy. A po kąciku muzycznym dyskutujemy o równowadze i poszukiwaniu swojego miejsca, o spokoju i czerpaniu przyjemności z grania. Martyna opowiada też jakie było jej zawodowe marzenie i czy udało jej się je spełnić!

Rozmowa #66

Grażyna Bastek sztuki robi

Moją rozmówczynią jest dr Grażyna Bastek – historyczka sztuki i publicystka. Pracuje w Muzeum Narodowym w Warszawie, jest również wykładowczynią Instytutu Historii Sztuki UW i Podyplomowych Studiów Muzealniczych.

Specjalizuje się w historii nowożytnego malarstwa europejskiego i w technikach dawnych mistrzów. Autorka książek, eseistka, w II programie Polskiego Radia współtworzy audycję Jest taki obraz.

Pretekstem do naszego spotkania i rozmowy jest nowe wydanie książki Złota Dama. Gustaw Klimt i tajemnica wiedeńskiej Mona Lisy Anne-Marie O’Connor w przekładzie Tomasza Pichóra, która ukazała się nakładem wydawnictwa Znak Literanova. Grażyna opowiada dlaczego historia Gustawa Klimta i Adeli Bloch-Bauer wciąż wzbudza takie emocje. Mówimy też o samym artyście, „pisząc” swoistą erratę do książki. Następnie przechodzimy do rozmowy o tym jak skrajne emocje potrafi wzbudzać sztuka, do kogo należy, kto co komu powinien zwrócić i czy chodzi tylko o sprawiedliwość czy o coś więcej? To rozmowa o sztuce, która z jednej strony jest sprawą nad wyraz osobistą, a z drugiej może dotyczyć całych narodów!
Rozmowa powstała we współpracy z wydawnictwem Znak Literanova.

Rozmowa #65

Michał Nogaś sztuki robi

Moim rozmówcą jest Michał Nogaś – od wielu lat rozmawia z pisarkami i pisarzami o ich książkach, pyta o inspiracje i źródła, z których czerpią. Zachęca do rozmów o polityce i współczesności.

Według swojego bio z profilu „Nogaś na stronie”: czytelnik | gazeta_wyborcza | radio_nowyswiat (gościnnie) | szkoda czasu na złe książki.

Kiedy napisałam do Michała maila z zaproszeniem, oddzwonił do mnie i zapytał o czym chciałabym z nim porozmawiać, więc ja dla odmiany zaprosiłam go do rozmowy o książkach 😉 Michał opowiada jaką rolę w jego nauce czytania odegrały sklepowe wystawy i od kiedy właściwie jest czytelnikiem. Pytam o to jak czyta Michał Nogaś, czy zagina rogi stron i czy czyta więcej niż jedną książkę na raz. Sporo w naszej rozmowie takiego branżowego know how dotyczącego technik i warsztatu prowadzenia rozmów, ale przede wszystkim jest to piękna opowieść o książkowych emocjach. Poza tym, Michał Nogaś to taki rozmówca, który odpowiada nawet na te pytania, których nie zadałam.

Rozmowa #64

Aleksy Wójtowicz sztuki robi

Moim rozmówcą jest Aleksy Wójtowicz – krytyk i historyk sztuki, redaktor „Magazynu Szum”, researcher i okazjonalnie kurator. Publikował m.in. w „Dwutygodniku”, „MiejMiejsce”, „Postmedium” i oko.press.

Zajmuje się głównie sztuką współczesną z perspektywy socjologicznej i visual culture, historią pola sztuki po 1989 roku w Polsce, związkami polityki i sztuki oraz tzw. zwrotem konserwatywnym.

W tej rozmowie krytykujemy? Czyli właściwie co robimy? „W wyobrażeniach o krytyce jej istotą jest to, że służy ocenie.” – mówi Aleksy i od razu dodaje, że „pytanie brzmi w jaki sposób oceniamy”. Aleksy opowiada o tym kim jest osoba zajmująca się krytyką sztuki, jakie stoją przed nią zadania i jakie wyzwania. Mówimy też o tym czy krytyka sztuki ma wpływ na świat/rynek sztuki i spekulujemy o jej przyszłości. Aleksy opowiada również o swoich zachwytach i szokach związanych ze sztuką.

Rozmowa #63

Magdalena Mucha sztuki robi

Moją rozmówczynią jest Magdalena Mucha – scenografka, kostiumografka i antropolożka. Ukończyła Etologię na Uniwersytecie Łódzkim, studiowała również Projektowanie Ubioru i Architekturę Wnętrz. Obecnie pracuje głównie w teatrze i realizuje projekty dokumentalne.

Pytam o to co u Magdy po niedawnej premierze Woyzceka w Teatrze Nowym w Poznaniu (reż. Zdenka Pszczołowska) i taki miałam plan, że od razu wskoczymy głęboko w ten teatr, ale Magda mnie pięknie zaskoczyła i od słowa do słowa okazało się, że rozmawiamy o niezwykłej drodze Magdy do teatru. Drodze, która zaczęła się na studiach etnologicznych, minęła m.in. pracę w dziale HR dużej korporacji, a teraz trwa na w teatralnych magazynach i na scenach. Wkładamy też ręce głęboko w materię – rozmawiamy o treści i gęstości materiałów i tkanin i o tym, że jak na scenie jest stary dom, to dobrze, żeby choć kilka desek go tworzących, było rzeczywiście wziętych z jakiegoś prawdziwego starego domu. Mamy też międzygatunkowy moment, bo okazało się, że psy Magdy mają sporo do powiedzenia w temacie pracy w teatrze.

Rozmowa #62

Marcelina Obarska sztuki robi

Moją rozmówczynią jest Marcelina Obarska, którą myślę moi słuchacze i słuchaczki znają doskonale jako pierwszą ever gościnię sztukowego podcastu. Teatrolożka, autorka tekstów o sztukach performatywnych.

Absolwentka teatrologii na Uniwersytecie Jagiellońskim i gender studies w Instytucie Badań Literackich PAN. Doktorantka w Szkole Doktorskiej Nauk Humanistycznych UW. W kręgu jej zainteresowań znajdują się studia nad zwierzętami, nowe koncepcje ontologiczne i piłka nożna.

W marcowe sobotnie popołudnie spotkałyśmy się z Marceliną w Pałacu Potockich w Krakowie, żeby podczas (po)wolnej soboty porozmawiać o najnowszej książce Marceliny i Karola Gromka Historie dotyku, która ukazała się na początku lutego nakładem wydawnictwa słowo/obraz terytoria. Rozmowę nagrałyśmy na żywo, przy udziale publiczności, więc żeby nie tracić tego „nażywego” charakteru pozostawiam Was jedynie z fragmentem opisu z okładki i zapraszam do słuchania.
Historie dotyku to zbiór 702 fragmentów poświęconych tytułowemu zmysłowi. Poruszając się na przecięciu prozy poetyckiej i eseju filozoficznego, autorzy opisują dotknięcia proste i czułe, które przychodzą na myśl pierwsze, ale także te, które są trudne, zapomniane, niedostrzegane lub przemilczane. Otwarta struktura fragmentów nie narzuca stylu lektury. Można je czytać linearnie lub błądzić między nimi – jak po mapie, która nie wskazuje jedynej ścieżki.

Rozmowa #61

Filip Pawlak sztuki robi

Moim rozmówcą jest Filip Pawlak – absolwent Katowickiej Szkoły Filmowej i wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych, przez wiele lat związany m.in. z Nowym Teatrem w Warszawie czy teatrem Rozbrak w Bytomiu.

Obecnie producent w Berliner Festspiele przy Theatretreffen. Ambasador międzynarodowego projektu „Europe Beyond Access” mającego na celu zwiększenie dostępności sektora sztuk performatywnych dla osób z niepełnosprawnościami.

Tak się umówiliśmy z Filipem, że porozmawiamy o produkowaniu teatru, o byciu producentem teatralnym. Zakładałam, więc mocno „techniczną” rozmowę. A wyszło zupełnie inaczej! Wyszła nam z tego piękna opowieść o pracy w teatrze, o współtworzeniu sztuki, o byciu osobą tłumacząca z bardzo różnych języków i o zadaniach i wyzwaniach jakie stoją przed teatrem – przed instytucją, ale też miejscem, które współtworzone jest przez jakąś grupę ludzi. Filip radzi nad czym warto w sobie popracować, żeby odnaleźć się w zawodzie osoby produkującej sztukę performatywną. A żeby nie było tak poważnie, to oczywiście są też kiedyś straszne historie, a dziś zabawne anegdoty z pracy producenta.

Rozmowa #60

Joanna Jurga sztuki robi

Moją rozmówczynią jest Joanna Jurga – projektantka produktu i przestrzeni, innowatorka oraz wykładowczyni. Specjalistka projektowania dedykowanego poczuciu bezpieczeństwa.

W swojej pracy chętnie porusza zagadnienia z zakresu designu synestetycznego i spekulatywnego. Analogowa astronautka i dwukrotna komandorka symulacji misji kosmicznych w Habitacie Lunares. Nauczycielka medytacji i pasjonatka kosmosu. Tutaj mogłabym jeszcze oczywiście długo pisać o Jo, jej współpracach i na jakich wystawach i festiwalach jej projekty były wyróżniane i nagradzane, ale może odeślę Was do strony Jo, gdzie dowiecie się więcej, a ja zakończę jeszcze zdaniem autorka m.in. książki Szałas na hałas.

Pomysł na rozmowę z Joanną narodził się z mojej prywatnej fascynacji jej działalnością, ale też z myśli, że dobra architektura, to niezła sztuka, dobrze zaprojektowana przestrzeń czy przedmiot, to niezła sztuka. Tak zaczynamy, a potem? A potem rozmowa płynie nam już sama. Rozmawiamy o tym co fajne i o tym co fatalne w architekturze. Dużo rozmawiamy o uważności, empatii i szacunku – do tych, dla których projektujemy. Joanna odpowiada na moje pytania o jej pracę architektki wnętrz i o to jaką rolę w jej projektach odgrywa sztuka. Mówimy o edukacji i o przyszłości. I mimo, iż na koniec wkrada się moment, który mogłby nas poprowadzić w stronę długiej rozmowy, o tym co jest nie tak w świecie, to kończymy bardzo pozytywnie. Bo dzieje się dużo dobrego i warto o tym mówić.

Rozmowa #59

Katarzyna Moczulska sztuki robi

Moją rozmówczynią jest Katarzyna Moczulska – autorka podcastu Konik Kreatywny, w którym przeprowadza wywiady z polskimi artystami, projektantami i ekspertami związanymi z polskim rynkiem sztuki.

Katarzyna pracuje z polskimi twórcami; artystami i designerami doradzając i wspierając ich w działaniach marketingowych, budowaniu swojej marki i sprzedaży. Katarzyna sama również tworzy, jest absolwentką malarstwa na ASP w Łodzi.

To już kolejny raz w sztukowym podcaście kiedy goszczę osobę, z którą dzieli nas podobny temat działań twórczych i zawodowych. Zaczynamy od pytania o wspólny mianownik artystów i artystek, z którymi Kasia rozmawia i pracuje, a potem płynnie przechodzimy do pytań o konsultacje indywidualne. Kasia opowiada o tym w czym najczęściej potrzebują pomocy jej klienci i klientki i jak pomaga im odnaleźć się w biznesie artystycznym. Rozmawiamy o polskim rynku sztuki i o zagranicznych rynkach. Mówimy o inwestowaniu w sztukę i dlaczego warto. Dyskutujemy o kolekcji dzieł sztuki Konika Kreatywnego, którą Kasia tworzy wraz z mężem. Wreszcie rozmawiamy o powrocie do malarstwa, gotowości do tworzenia i o powstającym cyklu „I – O. Inside – Outside”. Jest w tej rozmowie dużo treści, jeszcze więcej pozytywnej energii i zachęty do działania i jest też bardzo ważne zdanie, o dawaniu sobie prawa do tworzenia.

Rozmowa #58

Monika Drożyńska sztuki robi

Moją rozmówczynią jest Monika Drożyńska – artystka sztuk wizualnych hafciarka aktywistka. Absolwentka i doktorantka Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Prekursorka technik hafciarskich w sztuce współczesnej i tkaniny w przestrzeni publicznej.

Interesuje się językiem, który bada przy pomocy haftu ręcznego na tkaninie.

Zaczynamy od rozmowy o haftowaniu i cierpliwości (której mi zdecydowanie brak!). Monika opowiada z jednej strony o zabawie, tej „pierwotnej”, dziecięcej zabawie, a z drugiej o głębokim, intelektualnym namyśle, który wypływa z przyjętego początkowo założenia. Potem robi się bardzo technicznie, ponieważ Monika w zaskakująco wspaniałych szczegółach opowiada o swoich narzędziach pracy twórczej. Dalej dyskutujemy o flagach, obrusach i odbiorcach i odbiorczyniach. Pytam o to, czym dla Moniki jest język, odpowiedzialność za niego oraz w jako sposób i dlaczego z niego korzysta. Monika opowie również o swoich zeszłorocznych zachwytach i co dalej w tym nowym roku. Mówimy też o tym, że nie błąd, a wersja i o proszku Ariel.

Rozmowa #57

Grzegorz Myćka sztuki robi

Moim rozmówcą jest Grzegorz Myćka – zajmuje się grafiką warsztatową i projektową, ilustracją oraz krótkimi formami animowanymi. Wykładowca w Collegium da Vinci w Poznaniu, prowadzący Pracownię Grafiki w Centrum Kultury ZAMEK w Poznaniu.

Doktorant na Wydziale Grafiki i Komunikacji Wizualnej na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu. Laureat międzynarodowych i krajowych konkursów z zakresu plakatu, ilustracji i filmu animowanego. Członek kolektywu ilustratorów z Poznania ILU NAS JEST.

Na starcie zaczynamy mocno – rozmawiamy o robieniu sztuki brzydko. A to, umówmy się, trzeba umieć! Zaraz potem, aby to trochę zbalansować, rozkręcam karuzelę humoru pytając Grześka czy uważa, że jeden obraz wart jest więcej, niż tysiąc słów. Grzesiek opowiada zupełnie na poważnie, mówiąc o tym jak ważny w pracy artysty_tki jest upór i nieustanne próbowanie oraz mylenie się. Potem karuzela się kręci i Grzegorz opowiada o technikach w jakich i jakimi pracuje oraz o tworzeniu plakatów. Okazuje się też, że oto zdarzył się człowiek, który zupełnie na serio może powiedzieć, że pies zjadł mu zadanie domowe!

Rozmowa #56

Agata Siniarska sztuki robi

Moją rozmówczynią jest Agata Siniarska – pracuje w dziedzinie poszerzonej choreografii. Swoją praktykę umieszcza pomiędzy tym, jak myślimy o świecie, a tym, jak się w nim poruszamy.

Jest to miejsce, w którym krzyżują się somatyka i polityka – percepcja ciała spotyka się z zaangażowaniem społecznym – między krajobrazami somatycznymi i środowiskowymi, między ciałem ludzkim i nie-ludzkim. Jej prace były prezentowane w różnych kontekstach w całej Europie, m.in. Gessneralle w Zurychu, Weimarze, Berlinie, Bukareszcie, Tel Awiwie, Warszawie, Poznaniu, Düsseldorfie, Sofii, Pradze, San Sebastian, Madrycie, Impulse Festival w Mulheim, Biennale w Lyonie, ARGEkultur w Linzu, Kai Theater w Brukseli, a ostatnio w Muzeum Sztuki w Łodzi, BWA we Wrocławiu. Obecne badania poświęca przestrzeni muzeum Antropocenu oraz ludzkim i nie-ludzkim aliansom.

Zaczynamy od pytania o ruch, ten „geograficzny” – rozmawiamy o nieustannym przemieszczaniu się, które jest wpisane w pracę artystki-freelancerki. Agata odpowiada również na moje pytania o muzeum Antropocenu. Dyskutujemy o zauważaniu – o tym magicznym momencie tuż przed nazwaniem czegoś, o braku oddechu. Pytam również Agatę o to czy sztuka jest w stanie odmieniać rzeczywistość. Mówimy o zmianach, rozwoju i zdobywaniu doświadczenia w pracy. Rozmawiamy też o drzewach i o tym co Agata poleca na ten jesienny czas. A ja, chyba po raz pierwszy tak wprost i bezpośrednio (w końcu, w pięćdziesiątej szóstej! rozmowie) pytam o to co Agatę w sztuce szokuje, a co ją zachwyca!

Rozmowa #55

Zdenka Pszczołowska sztuki robi

Moją rozmówczynią jest Zdenka Pszczołowska – dramaturżka i reżyserka, absolwentka komparatystyki literackiej i performatyki przedstawień na Uniwersytecie Jagiellońskim, studentka na Wydziale Reżyserii Dramatu AST im. S. Wyspiańskiego w Krakowie.

Na swoim twórczym koncie ma takie produkcje jak m.in.: „Zróbmy sobie zdjęcie z wojny” czyli etiudę zrobioną w szkole, spektakl krótkometrażowy „Świnia z pieprzem” w Teatrze Starym w Krakowie, czy spektakl „Upiory” w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku.

W tym duecie jest duży potencjał do kreowania kiepskości i do (zbyt) długich dygresji, więc rozmowa w oryginale trwała 1 godzinę i 40 minut. A ponieważ Zdenka w pewnym momencie powiedziała, że według niej ważnym elementem reżyserowania jest umiejętność eliminacji, to poszłam za jej radą i ostatecznie oddaję wam niecałe 50 minut. Myślę, że spomiędzy całego tego śmiechu i suchych żartów, zupełnie niepostrzeżenie wyszła nam całkiem poważna i ciekawa rozmowa o teatrze i o tym co Zdenka tam robi i jak. Rozmawiamy o intuicjach i przeczuciach, o współpracy i tworzeniu zespołu. Dyskutujemy o ty co nam się w sztuce podoba najbardziej. Zdenka opowiada też o swoich twórczych marzeniach i o tym czego by nie chciała. Zapowiadamy też co nas wszystkich czeka w kolejnym odcinku!

Rozmowa #54

Agnieszka Jankowska-Marzec i Martyna Nowicka sztuki robi

Moimi dzisiejszymi rozmówczyniami są Agnieszka Jankowska-Marzec i Martyna Nowicka. Martyna jest historyczką i krytyczką sztuki. Agnieszka jest absolwentką historii sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim.

Martyna jest absolwentką teatrologii i historii sztuki w ramach Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych na Uniwersytecie Jagiellońskim, oraz programu CuratorLab na uczelni Konstfack w Sztokholmie, studiowała również w Berlinie. Agnieszka w 2007 roku uzyskała tytuł doktora w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej UJ. Jej zainteresowania naukowe koncentrują się przede wszystkim na sztuce XX wieku i sztuce współczesnej, a zwłaszcza na twórczości artystów związanych z krakowską ASP. Zajmują ją szczególnie kwestie pamięci, dziedzictwa kulturowego i tworzenia kolekcji. Zarówno Martyna jak i Agnieszka są kuratorkami, organizują wystawy i inne wydarzenia artystyczne, publikują teksty krytyczne o sztuce i razem z fotografką Anną Stankiewicz współtworzą projekt „Pracownie do wglądu”, o czym między innymi dziś będziemy rozmawiać.

Dziewczyny opowiadają o projekcie „Pracownie do wglądu”, który od 2018 roku współtworzą razem z fotografką Anną Stankiewicz oraz o „Weekendzie z pracowniami”. Opowiadają o tym jakie są pracownie krakowskich artystów i artystek. Odpowiadają na moje pytania o wspólne mianowniki i o plany na przyszłość. Rozmawiamy o zaglądaniu w różne miejsca i o zadawaniu pytań. A ja, po dwóch latach tworzenia sztukowego podcastu, spotkałam się z osobami, z którymi realizujemy bardzo podobne działania, także zupełnie bez skrupułów zadałam Agnieszce i Martynie wszystkie niewygodne pytania (dokładnie te, których ja nie lubię najbardziej)!

Pracownie do wglądu

Rozmowa #53

Monika Szpunar sztuki robi

Moją rozmówczynią jest Monika Szpunar – performerka, tancerka i choreografka. Uczyła się w Londynie, Paryżu i Brazylii. Pracuje podróżując po całym świecie. W pracy interesuje ją wprowadzanie tańca w nowe, niekonwencjonalne przestrzenie.

Zaczynamy od doświadczeń, które nas kształtują – pytam Monikę o jej doświadczenia nauki w Europie i w Ameryce Południowej, o podobieństwa i różnice w sposobach podejścia do i w rozumieniu ciała i cielesności w tych, odmiennych przecież, kulturach. Monika opowiada również co zmieniło się, a co zostało takie samo przez ostatnie lata, już po zakończeniu edukacji, w jej myśleniu o ruchu, o tańcu. Dyskutujemy o tym jak ciało, ruch, wpływają na przestrzeń. Nasza rozmowa jest również swoistym preludium do wydarzenia, które odbędzie się w Krakowie w Kinie Paradox już 23.09 – „Taneczne shorty”, czyli pokaz krótkometrażowych filmów tanecznych, w tym premiera filmu „100m” autorstwa Moniki we współpracy z operatorem Frankiem Przybylskim i choreografką Dominiką Wiak. Po projekcjach odbędzie się rozmowa z twórcami filmów, którą będę miała przyjemność poprowadzić. W naszej rozmowie Monika zdradza również jaki powód jest wystarczający do tego żeby tańczyć.

Taneczne shorty

Rozmowa #52

Paweł Kotla sztuki robi

Moim rozmówcą jest Paweł Kotla – muzyk, dyrygent, menadżer kultury, wieloletni dyrektor prestiżowych instytucji kultury, obecnie również Prezes Fundacji Temida Arts & Business.

Studia ukończył na: Akademii Muzycznej w Warszawie i Uniwersytecie w Oksfordzie.

Na początek odpowiedź na jedno z wielkich pytań ludzkości(!) – po co dyrygent jest w orkiestrze?! 😀 A kiedy to już za nami, to z Pawłem rozmawiamy o dyrygenturze i o tym co dla niego jest esencją tej pracy. Paweł opowiada o tym jak rola dyrygenta zmieniała się przez lata i że jedną z kluczowych zmian ostatnich kilku dekad jest większa widoczność i rola kobiet w tym zawodzie. Dyskusja o najistotniejszych koncertowych wspomnieniach Pawła, prowadzi nas na tematy dotyczące tego jaką rolę kultura odgrywa w społeczeństwie i jak może przyczyniać się do zmian. Rozmawiamy też o sytuacjach mniej poważnych, jakie Pawła spotkały w pracy. Paweł opowiada również o Beskidzkim Festiwalu Klasyki „Beskid Classics”, który organizuje od kilku lat. W tym roku, trzecia edycja tego festiwalu odbędzie się w Szczyrku i w Bielsku-Białej w dniach 8-10 września.

Rozmowa #51

Marta Frej sztuki robi

Moją rozmówczynią jest Marta Frej – polska malarka, ilustratorka i animatorka kultury. Prezeska zarządu Fundacji Kulturoholizm. Marta ma na swoim koncie również kilka książek, m.in. komiks „Dromaderki” wydany przez „Centralę – mądre komiksy”.

Najbardziej zapewne Wam znana z tworzenia memów – feministycznych, krytycznych, komentujących rzeczywistość.

Z Martą rozmawiamy o jej pierwszym memie i dlaczego taki mem już by nie powstał. Marta opowiada też o procesie, który doprowadził ją do tego co tworzy teraz. Sztuka (jak to często bywa) staje się dla nas pretekstem m.in. do rozmowy o otwartości na innych i o rozumieniu inności. Pytam też Martę, jak ostatnio często moich gości i gościnie, o sprawczość sztuki i o to czy Marta myśli, że sztuka jest w stanie odmieniać rzeczywistość. Rozmawiamy też oczywiście o technikach i samym warsztacie twórczym. Nie zabrakło też krótkich rozważań o tym, jak można włączyć koty w tworzenie malarstwa olejnego 😉

Rozmowa #50

Anna Oramus sztuki robi

Moją rozmówczynią jest Anna Oramus ukończyła studia magisterskie na kierunku scenografia na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Studiowała również w interdyscypli-

narnej pracowni rzeźby. Scenografka, kostiumografka, artystka wizualna.

Przemiłe spotkanie po latach zaowocowało wspaniałą rozmową! 🙂 Ania odpowiada na moje pytanie o to czy pierwsza była scenografia, czy kostiumy. Rozmawiamy też o tym czy fajniej jest być samej odpowiedzialną za obie te sprawy podczas pracy nad nowym spektaklem, czy jednak fajniej jest się z kimś w tej pracy spotkać, zderzyć. Dyskutujemy o procesie pracy Ani. Mówimy również o pozostawaniu w ciągłym ruchu, ponieważ praca jaką wykonuje Ania wiąże się z częstym podróżowaniem. Rozmawiamy o tworzeniu nowych światów i postaci, o magii teatralnych magazynów i o tym, że czasem w dzień premiery trzeba kupić skarpetki 😉

Rozmowa #49

Piotr Peszat sztuki robi

Moim rozmówcą jest Piotr Peszat – kompozytor i artysta dźwiękowy. Jego działalność artystyczna łączy elementy muzyki instrumentalnej, elektronicznej, multimediów i performansu.

Doktor habilitowany, wykładowca Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie – w Studiu Muzyki Elektroakustycznej.

Piotr opowiada o tym jak pokochał elektronikę.* Rozmawiamy o wolności jaką Piotr odnajduje w tworzeniu i wykonywaniu muzyki elektronicznej. Piotr odpowiada również a moje pytania o to jakich instrumentów używa w pracy i jak wyglądają zapisy jego utworów. Dyskutujemy o inspiracjach i tematach. Rozmawiamy też o bardzo ciekawej innowacji nad jaką Piotr pracuje z zespołem różnych specjalistów i specjalistek, czyli Wibraap. Jest to urządzenie elektroniczne, które przetwarza dowolne dźwięki w wibracje odczuwalne przez ciało osoby niesłyszącej lub słyszącej. A gdzieś w międzyczasie zadość staje się mojej małej tradycji i na moja prośbę Piotr zostaje DJ’em podcastowego dansingu i proponuje nam coś do posłuchania.
* Ruch Muzyczny

Rozmowa #48

Oskar Malinowski sztuki robi

Moim rozmówcą jest Oskar Malinowski – aktor, tancerz, performer i choreograf. Absolwent Akademii Sztuk Teatralnych im. Ludwika Solskiego w Krakowie, Wydziału Teatru Tańca w Bytomiu. Oskar jest performerem, występuje na scenach teatralnych.

Tworzy również choreografie dla teatru, jest też movement director’em.

Z Oskarem zaczynamy od końca – czyli od pracy movement director’a. Następnie rozmawiamy o pracy choreografa w teatrze, aby w kocu dotrzeć do początku – czyli do ciała i do tego skąd w życiu Oskara w ogóle wziął się taniec. Jest ta rozmowa doskonale wyważona – jest trochę śmiechu i trochę powagi. Oskar opowiada o swojej pracy, przełamywaniu w ludziach ich blokad przed ruchem, ale takim przełamywaniu w pełnej wolności i poszanowaniu ograniczeń. Oskar proponuje też dwa zadania ruchowe, ale spokojnie, nie jest wymagany sportowy strój, a zadania można robić w dowolnym miejscu i czasie. Okazuje się też, że właściwie powinnam nagrać nowy wstęp, bo Oskar jest tak naprawdę konsultantem i trenerem.

Rozmowa #47

Roma Sendyka sztuki robi

Moją rozmówczynią jest doktor habilitowana Roma Sendyka, prof. UJ – pracuje w Katedrze Antropologii Literatury i Badań Kulturowych WP UJ, jest współzałożycielką i kierowniczką Ośrodka Badań nad Kulturami Pamięci, działa w Kolektywie Kuratorskim.

Zajmuje się teoriami badań literackich i kulturowych, w tym zwłaszcza badaniami nad kulturą wizualną i kulturami pamięci, obecnie pracuje nad teorią nie-miejsc pamięci i wizualnymi badaniami w kontekście ludobójstwa. Autorka książek, kierowniczka zespołów badawczych, kuratorka wystaw.

Nagranie jak zawsze, spotykamy się w studio, chwila rozmowy, przygotowania, siadamy, naciskam przyciskam “REC” na rekorderze i zaczynamy. Jak zawsze. Jakiś czas temu po wysłuchaniu odcinka podcastu #Bezpiecznik Joanny Jurgi „Schron, azyl a może bunkier? Architektura w kryzysie” przyszły do mnie pytania, które postanowiłam zadać w podcaście, jedynie nie wiedziałam wtedy jeszcze komu. Dwie z osób, które poprosiłam o pomoc w poszukiwaniach rozmówcy_czyni, poleciły mi kontakt z Romą Sendyką. Napisałam do Romy, ustaliłyśmy przedmiot rozmowy, termin i spotkałyśmy się na nagranie. Jak zawsze. Okazało się, że zdecydowanie nie jest to rozmowa jak zawsze. Rozmawiamy o tym co artyści i artystki, co działania artystyczne robią/przynoszą w miejscach, w których działo się / dzieje się zło, przemoc. Przyznaję, co usłyszycie w nagraniu, że ta rozmowa była dla mnie wyzwaniem, czego się (zupełnie naiwnie zapewne) nie spodziewałam. Zostawiam Wam tą rozmowę, słowa Romy, która rzeczowo, ale też z ogromną czułością wrażliwej i doświadczonej badaczki, odpowiada na moje pytania. A jeżeli Wy będziecie mieli po tej rozmowie pytania, słowa, które chcecie oddać, którymi chcecie się podzielić – napiszcie, wszystko przekażę Romie.

Rozmowa #46

Zauzanna Berendt i Anna Majewska sztuki robi

Moimi rozmówczyniami są:
Zuzanna Berendt: Doktorantka w Katedrze Teatru i Dramatu Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Anna Majewska: Studentka Wiedzy o Teatrze i prawa na Uniwersytecie Jagiellońskim

Zuzanna to laureatka głównej nagrody w konkursie na najlepszą pracę magisterską z zakresu wiedzy o teatrze, widowisku i performansie oraz w konkursie im. Andrzeja Żurowskiego na recenzje teatralne dla młodych krytyków teatralnych. Redaktorka magazynu „Teatralia”. Stale współpracuje z „Didaskaliami” oraz „Dialogiem”. Ostatnio zadebiutowała również recenzencko w „Dwutygodniku”.
Anna Majewska współpracowała z Agatą Siwiak jako asystentka merytoryczna i koordynatorka w ramach projektu Biennale Warszawa „RePrezentacje”. Laureatka Stypendium Twórczego Miasta Krakowa. Publikuje recenzje teatralne i artykuły naukowe m.in. w „Dialogu” i „Didaskaliach”.

Dziewczyny stworzyły wspólnie Pracownię Kuratorską, w której współtworzą projekty i przedsięwzięcia badawczo-artystyczne. Zaczynamy bardzo akademicko – mapujemy pole rozmowy, ale przy okazji od razu ustalamy, że granice tego pola można w trakcie rozmowy traktować bardzo swobodnie. Rozmawiamy o tym czym są badania artystyczne, oraz czy i gdzie jest dla nich miejsce w strukturach akademickich. Z tego początku wynika dalsza część rozmowy o praktyce kuratorskiej, o tym, czym ona jest dla Zuzy i Ani. Rozmawiamy o duecie “dzieło – proces”. Wreszcie i Dziewczynom dostało się pytanie, o to czy sztuka jest w stanie coś zmienić, czy jest w stanie odmieniać rzeczywistość? Gdzieś pod koniec pojawiła się nawet nadzieja na kontrowersję, ale ostatecznie okazało się, że się ze sobą zgadzamy.

Pracownia Kuratorska;

Sonic Futures

Rozmowa #45

Diana Lelonek sztuki robi

Moją rozmówczynią jest Diana Leonek – laureatka Paszportu Polityki, absolwentka Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu, a obecnie doktorantka na Interdyscyplinarnych Studiach Doktoranckich tego Uniwersytetu.

Diana bada relacje między człowiekiem a innymi gatunkami. Jej projekty to krytyczne odpowiedzi na procesy nadprodukcji, nieograniczonego rozwoju i naszego podejścia do środowiska. Posługuje się fotografią, żywą materią, przedmiotami znalezionymi, tworząc prace interdyscyplinarne, często pojawiające się na styku sztuki i nauki.

Zaczynamy mocno – od pytania o to czy sztuka jest w stanie odmienić rzeczywistość. Diana opowiada o swoich spostrzeżeniach, przeczuciach, myślach. Rozmawiamy o naturze, współistnieniu, równości. W tej naszej czułej rozmowie dużo jest smutnych spostrzeżeń, ale równie dużo nadziei – na to, że natura sobie poradzi. Zmieni się, dostosuje, stworzy nowe wspólnoty, ale przetrwa. Diana opowiada o Atlasie śmiecoroślin – skąd pomysł, czym Atlas jest i jakie są jego funkcje. Dyskutujemy o kuszącej wizji pozwolenia mchom, aby nas obrosły*. Mi natomiast przytrafia się w naszej rozmowie moment olśnienia!

Formy Przetrwania

Rozmowa #44

Michał Słomka sztuki robi

Moim rozmówcą jest Michał Słomka – historyk kultury, założyciel wydawnictwa Centrala – Mądre Komiksy. Autor publikacji o środkowoeuropejskim komiksie obyczajowym i historycznym. Tłumacz komiksów i książek obrazkowych, ich miłośnik i popularyzator.

Rozmowę zaczynamy od tego, że ja zostaję zdemaskowana (w sumie na własne życzenie). Ale! to bardzo dobrze, bo już na początku ustalamy z Michałem, a później, w trakcie, udowadniamy, że z czyjejś niewiedzy i z czyjejś wiedzy może wyjść naprawdę świetna rozmowa. Michał opowiada o stereotypach jakie krążą wokół sztuki komiksu oraz o tym czy komiks w każdym języku jest komiczny. Rozmawiamy o początkach i teraźniejszości wydawnictwa “Centrala – mądre komiksy”. Michał odpowiada na moje pytania o komiks mądry oraz o komiks dobry (w znaczeniu realizacji). Dyskutujemy o funkcji obrazów, które przekazują emocji, świadczą, dokumentują, ocalają od zapomnienia. Michał mówi też o specyfice tłumaczenia komiksów i o tym, że czasem tłumaczy się również rysunki. A gdzieś w trakcie rozmowy każdy z nas dzieli się swoimi wspomnieniami związanymi z komiksem.

Rozmowa #43

Jasna Iwan sztuki robi

Moją rozmówczynią jest Jasna Iwan – rzeźbiarka i rysowniczka. Absolwentka Krakowskiej ASP. Zajmuje ją praca badawcza i analiza wizualna. W swoich działaniach porusza tematy aktualne, niepoddane osobistym osądom.

Materiałem, którym posługuję się najczęściej jest metal ukazany w relacji z naturalnymi, nietoksycznymi dla środowiska komponentami. Fundamentalnym momentem w realizacji jej projektów jest czas poświęcony na dogłębną i wielopłaszczyznową analizę.

W tej rozmowie wkładamy ręce głęboko w materię, ale wcześniej poświęcamy czas na dogłębną analizę. Jasna opowiada o swojej pracy rzeźbiarskiej i rysunkowej – o materiałach, które wykorzystuje najczęściej i dlaczego. Rozmawiamy o nietrwałości, rozpadzie i cykliczności jej prac. Mówimy też o pacy konserwatorskiej i o rzeźbie, którą Jasna wykonała niedawno na potrzeby scenografii spektaklu “Upiory” (reż. Olga Grzelak, scen. Anna Oramus, Teatr Wybrzeże, Gdańsk). Jasna w zeszłym roku skończyła ASP w Krakowie, dlatego przewijają się też w naszej rozmowie wątki przyziemne, ale niezwykle ważne – dotyczące zarabiania, ubezpieczenia zdrowotnego, przyszłości artysty_artystki. A w tej naszej rozmowie o sztuce sporo jest spawania i pieczenia.

Rozmowa #42

Adrian Nowak sztuki robi

Moim rozmówcą jest Adrian Nowak – harfista, solista, muzyk kameralny i orkiestrowy. Obecnie propaguje własną działalność artystyczną, koncertując z autorskim zbiorem miniatur na harfę „Memoria Mea”.

Nader chętnie współpracuje z polskimi i zagranicznymi kompozytorami dokonując prawykonań utworów solowych, kameralnych i orkiestrowych. Adrian jest współzałożycielem Krakowskiego Kwintetu Harfowego. Jest też doktorantem Akademii Muzycznej im. K. Pendereckiego w Krakowie.

Z Adrianem spotkaliśmy się przy okazji jednego z wydarzeń artystycznych w Krakowie, podczas których występował i opowiadał o swoim instrumencie, i właściwie zaraz następnego dnia umawialiśmy się już na rozmowę. Adrian mówi o tym jak zaczęła się jego droga harfisty i o tym co myślał o swojej przyszłej pracy i karierze jeszcze na studiach. Z naszej rozmowy wyłania się obraz instrumenty zaskakującego i wszechstronnego, który zdecydowanie nie pasuje do stereotypów jakie o harfie krążą. Rozmawiamy o tym jak harfa odnajduje się na scenach solowej i kameralnej, co robi w teatrze, a co w performansie. Dużo w naszej rozmowie jest wątków „technicznych”, ale mam nadzieję, że zafascynują Was równie bardzo, jak zafascynowały mnie. Będzie też kącik muzyczny, na naszym podcastowym dansingu DJ-em będzie oczywiście Adrian. A żeby już ostatecznie was zachęcić do słuchania, to z rozmowy dowiecie co wspólnego harfa ma z bananem!

Rozmowa #41

Ilona Wiśniewska sztuki robi

Moją rozmówczynią jest Ilona Wiśniewska – reporterka i fotografka. Autorka książek Białe. Zimna wyspa Spitsbergen, Hen. Na północy Norwegii oraz Lud. Z grenlandzkiej wyspy, a także książki dla młodzieży Przyjaciel Północy.

Ilona pisze również artykuły i reportaże m.in. dla Dwutygodnika, Polityki i Dużego Formatu. Od lat już mieszka na dalekiej północy i o tej dalekiej północy snuje opowieść.

Z Iloną rozmawiamy o zapisywaniu głosów (w których zaklęty jest czas). Ilona opowiada o wyprowadzce na daleką północ i o tym, dlaczego zaczęła pisać o niej reportaże. Mówi również o tym jak podejmuje decyzje, w którym miejscu zacząć opowieść i gdzie postawić kropkę. Dyskutujemy o odpowiedzialności w pracy reportera_rki, o szacunku do tych, o których się pisze i o empatii. Rozmawiamy o świecie, w którym warunki dyktuje natura. Dyskutujemy również o fotografii oraz o najnowszej książce Ilony Przyjaciel Północy, która jest jej debiutem w nowym dla niej gatunku. Mówimy też o językach, m.in. o języku norweskim, w którym czasowników nie odmienia się przez osoby.

Rozmowa #40

Kaśka Sochacka sztuki robi

Moją rozmówczynią jest Kaśka Sochacka – wokalistka, autorka tekstów i kompozytorka. Kaśka ma na swoim twórczym koncie dwa albumy: „Ciche dni” oraz „Ministory”. Drugi miał swoją premierę w listopadzie ubiegłego roku.

Z Kaśką rozmawiamy o jej twórczości, z którą ja mam bardzo osobistą relację, do czego przyznaję się już na samym początku. 😉 Mówimy o długiej drodze do pierwszego albumu – “Ciche dni”, oraz o tym jak zupełnie inaczej wyglądała praca nad “Ministory”. Pytam o inspiracje i pomysły – na słowa i melodie. Kaśka opowiada, o tym jak wygląda jej twórczy proces i kiedy następuje moment, w którym podejmuje decyzję, że jakiś utwór jest skończony. Rozmawiamy o odwadze i o oddawaniu swoich, tak przecież osobistych doświadczeń, słuchaczom i słuchaczkom. Dyskutujemy też o tym czy Kaśka ma takie piosenki, których nikt nigdy nie usłyszy.

Rozmowa #39

Dominika Feiglewicz sztuki robi

Moją rozmówczynią jest Dominika Feiglewicz – aktorka oraz koordynatorka dostępności w Teatrze im. J. Słowackiego w Krakowie. Założycielka i prezeska Fundacji Migawka, działającej na rzecz włączania osób niepełnosprawnych do tworzenia sztuki.

Zdobywczyni nagrody Tukan Dziennikarzy oraz nagrody Specjalnej Stowarzyszenia Autorów ZAiKS na 41. Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu, na którym to PPA, wykonała aktorską interpretację piosenek w polskim języku migowym (PJM).

Z Dominiką rozmawiamy o osobach słabosłyszących i niesłyszących i ich udziale w tworzeniu sztuki szczególnie oraz uczestnictwie w kulturze, w ogóle. Dominika opowiada o tym co doprowadziło ją do tego, że w 2019 inicjuje powstanie Fundacji Migawka, mówi o pięknych, twórczych spotkaniach i o pracy z niepełnosprawnymi nad tworzeniem teatru. Mówmiy o barierach i przeszkodach, ale również o tym, że często naprawdę niewiele potrzeba, żeby się ich pozbyć i wspólnie tworzyć sztukę. Rozmawiamy o Polskim Języku Migowym (PJM) i o tym, że PJM, to nie jest to samo co język polski mówiony. Dominika opowiada również o swojej pracy koordynatorki dostępności w Teatrze im. J. Słowackiego w Krakowie i o tym jakie działania może podejmować instytucja (tutaj teatr miejski, mieszczący się w zabytkowym budynku), aby wszyscy – pełnosprawni i niepełnosprawni mogli uczestniczyć w kulturze. Jest w tej rozmowie dużo optymizmy i siły do działania.

Rozmowa #38

Joanna Sitnik - Van Hasselt sztuki robi

Moją rozmówczynią jest Joanna Sitnik-Van Hasselt – malarka, konserwatorka dzieł sztuki, autorka ebooka zatytułowanego „Jak dbać o dzieła sztuki?”, współzałożycielka EUKON – przestrzeni edukacyjnej dla konserwatorów i konserwatorek dzieł sztuki.

Joannę i jej pracę możecie obserwować na Instagramie „konserwacjamalarstwa”.

Na samym początku przyznaję się Joasi, że moje wyobrażenie o pracy konserwatora_ki dzieł sztuki, jest chyba nazbyt romantyczne, ale jak się potem okazuje – wcale się nie myliłam! Jej praca, owszem, składa się z wielu przyziemnych i pragmatycznych działań, ale ma też w sobie bardzo dużo romantyzmu! Joasia wprowadza nas wszystkich w niezwykły świat konserwacji dzieł sztuki. Rozmawiamy o możliwej współobecności konserwatorów w dziełach, nad którymi pracują i którym przywracają dawny blask. Dyskutujemy o przypadkach “tragicznych”, kiedy podczas konserwacji dzieła ulegają zniszczeniu. Rozmawiamy o dziełach, które do naszych czasów zachowały się w zupełnie innym kształcie czy kolorze (w stosunku do swoich oryginalnych wyglądów) i dlaczego. Joasia opowiada też kilka najciekawszych przygód jakie spotkały ją w pracy. Zaczynamy ten rok bardzo bliskim spotkaniem z dziełem sztuki – “Bliżej się nie da”. 🙂

Rozmowa #37

Jakub Duszyński sztuki robi

Moim rozmówcą jest Jakub Duszyński – wieloletni dyrektor artystyczny Gutek Film. Współpracował z kanałem Ale kino, prowadząc program „Kino mówi”. Juror w konkursach filmowych, ekspert Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej.

Prowadzi liczne międzynarodowe seminaria dotyczące dystrybucji filmowej podczas festiwali filmowych (Wenecja, San Sebastian, Lyon, Paryż, Sofia). Jednym zdaniem – specjalista od kina i od decydowania, o tym, co będziemy w kinach oglądać.

Technicznie to nagranie to była “przygoda”, wszystko miało wyglądać inaczej ;), ale życie bywa nieprzewidywalne. Równie nieprzewidywalna, jak się okazuje, była ta rozmowa. Wydawało mi się, że będzie to rozmowa o dystrybucji filmowej – specjalistyczna, techniczna, a o emocjach będzie tylko trochę. Wyszło natomiast zupełnie inaczej! 🙂 Magia kina nas przejęła i wyszła nam z tego piękna opowieść – o wspomnieniach, o zachwytach, o obrazach i historiach. Jakub opowiada z wielką pasją, słychać, że kocha kino, a swoje filmowe zachwyty i poruszenia chce przekazywać dalej, dzielić się nimi z publicznością. Nie zabraknie oczywiście kilku faktów o dystrybucji, ale stanowią one jedynie tło. Porozmawialiśmy m.in. o tym jak zachować świeżość spojrzenia, oraz czy widzowie i widzki są przewidywalni.

Rozmowa #36

Jan Kalinowski i Marek Szlezer sztuki robi

Moimi rozmówcami są Jan Kalinowski i Marek Szlezer – muzycy, artyści, pedagodzy i animatorzy kultury. Rozmowę nagraliśmy przy udziale publiczności, 21.11.2021 r. w Pałacu Potockich w Krakowie.

Spotkała nas wyjątkowa okazja, czyli jubileusz 20 lat wspólnej pracy Jana i Marka, jako zespół Cracow Duo: Kalinowski & Szlezer. Kiedy rozmawiasz z kimś praktycznie codziennie, to co właściwie pozostało do omówienia? Jak się oakazało bardzo wiele! 🙂

Rozmowa #35

Marcin Dymiter sztuki robi

Moim rozmówcą jest Marcin Dymiter – artysta, który porusza się w kręgu elektroniki, field recordingu i muzyki improwizowanej. Tworzy instalacje dźwiękowe, słuchowiska, muzykę do filmów, spektakli teatralnych, wystaw i przestrzeni publicznych.

Jest autorem projektu Field Notes, map dźwiękowych i edukacyjnego cyklu muzycznego Tracklista. Prowadzi warsztaty dźwiękowe oraz działania przybliżające ideę field recordingu. Jest pomysłodawcą i kuratorem – wspólnie z Marcinem Barskim – projektu Polish Soundscapes, pierwszej polskiej wystawy prezentującej zjawisko field recordingu, oraz współtwórcą Instytutu Pejzażu Dźwiękowego. Autor książki „Notatki z terenu.”

Gdybym miała naszą rozmowę podsumować jednym zdaniem, to powiedziałabym, że “Jest to rozmowa o dźwiękach i dźwiękowych pejzażach, w której bardzo ważne miejsce zajmuje cisza”. Spotkaliśmy się z Marcinem, żeby porozmawiać o jego pracy, i o tym co kryje się pod pojęciami soundscape i field recording. Szybko okazało się, że dźwięk jest jedynie pretekstem, do szerszej rozmowy o pamięci, relacjach międzyludzkich i o podróżach. Rozmawiamy o muszli, w której zamknięto szum morskich fal, o dźwięku jabłka spadającego w sadzie i o tym jaki smak miała kiedyś podróż pociągiem. Pod koniec Marcin na moją prośbę zadaje również nam wszystkim kilka ćwiczeń.

Rozmowa #34

Klaudyna Schubert sztuki robi

Moją rozmówczynią jest Klaudyna Schubert – fotografka. Współpracuje ona m.in. z teatrami, filharmoniami, festiwalami – fotografuje artystów i artystki w pracy. Jak sama pisze: „moje hobby to jednak życie, które staram się podpatrywać i uwieczniać w reportażach”.

Prace Klaudyny były prezentowane na wystawach zbiorowych i indywidualnych. Klaudyna zajmuję się również grafiką oraz działaniami interdyscyplinarnymi, łączącymi elementy fotografii, muzyki i filmu. A z pewnego źródła wiem, że nie tak znowu dawno temu miała również swój debiut w pracy z reżyserią światła!

Zaczynamy bardzo klasycznie, pytaniem o to skąd fotografia wzięła się w życiu Klaudyny i jak do tego doszło, że dziś się nią zajmuje. Ale niech ten zwyczajny początek Was nie zmyli 😉 Bardzo szybko przechodzimy do tematów zakochiwania się, pustki i przestrzeni – wszystko oczywiście w związku z fotografią. Klaudyna odpowiada na moje pytania o to jak inaczej podchodzi do swojej pracy, kiedy zadaniem jest wykonanie portretu, sfotografowanie spektaklu lub reportaż z wydarzenia. Rozmawiamy o fotografii teatralnej, o jej funkcjach oraz o ryzyku manipulacji. Pytam Klaudynę o zdjęcia szczególnie dla niej ważne – takie, które zrobiła sama oraz te wykonane przez innych fotografów. Na koniec dużo mówimy o reżyserii światła, którą Kaludyna od niedawna się zajmuje. A tak właściwie, to mimo prawie godzinnej rozmowy, bardzo dużo tematów zostawiłyśmy sobie na erratę 😉

Rozmowa #33

Zuzanna Maria Głowacka sztuki robi

Moją rozmówczynią jest Zuzanna Maria Głowacka – reżyserka, kuratorka, producentka, menadżerka, animatorka kultury. Zuzanna, ukończyła wydział wokalno-aktorski Poznańskiej Akademii Muzycznej.

Studiowała również media interaktywne i widowiska na Uniwersytecie A. Mickiewicza w Poznaniu. Lista wydarzeń kulturalnych i edukacyjnych, które realizowała i realizuje jest tak obszerna, że nie sposób ich tu wszystkich wymienić, bo na pewno jest już ich ponad 2000!

Z Zuzą spotkałyśmy się w bardzo ciekawym momencie, który pozwolił nam na swobodne przemieszczanie się w czasie 😉 Dwa dni temu zakończyła się tegoroczna Off Opera, której tytułem czy tematem przewodnim był “List do przyszłości”. My z Zuzą spotkałyśmy się natomiast na mniej więcej tydzień przed tym zakończeniem. Dlatego na początku trochę spekulujemy o tym jaka była tegoroczna Off Opera. Zuza opowiada o całym projekcie i o tym skąd pomysł na tegoroczny temat. Trochę potem rozmawiamy o pisaniu listów do samych siebie w przyszłości i o romantycznych momentach. Mówimy też o pracy Zuzy i o tym jakie z perspektywy czasu zaszły zmiany w jej podejściu do pracy, a co pozostało w niej takie samo. Bardzo fajnie też słucha się o planach Zuzanny na przyszłość, bliższą i dalszą, bo właściwie żeby o tych planach opowiedzieć, trzeba wziąć pod uwagę to co już się zdarzyło i to co dzieje się teraz. Przede wszystkim zaś zachęcamy Was do tego żebyście wy również, po wysłuchaniu naszej rozmowy, napisali_ły list do samych siebie i oddali_ły je do wirtualnej kapsuły czasu!

Rozmowa #32

Magdalena Pamuła sztuki robi

Moją rozmówczynią jest Magdalena Pamuła – Magda śpiewa i gra w teatrze. Pisze słowa do własnej muzyki. Komponuje muzykę i melodie do spektakli cyrkowo-teatralnych. Magda współpracuje m.in. z Ośrodkiem Praktyk Teatralnych „Gardzienice”.

Prowadzi również wspołpracę z krakowskim teatrem Migro oraz z muzykami Mikołajem Kostką i Franciszkiem Raczkowskim, ale także prowadzi warsztaty: indywidualne spotkania wokalne, oraz warsztat „Na cały głos” razem z Kacprem Lechem.

Wrześniowa rozmowa, pełna czułości i siły. Z Magdą rozmawiamy o głosie – jego mocy, zależnościach w jakich istnieje, co go ogranicza i dlaczego. Zastanawiamy się nad tym kto lub co nam głos odbiera i jak możemy to pokonywać. Magda pracuje z głosem właściwie od najmłodszych lat i na przestrzeni tego czasu dowiedziała się o nim bardzo wiele, ale wciąż przychodzą do niej prywatne, małe eureki, piękne zaskoczenia i ważne lekcje. Rozmawiamy o warsztatach „Na cały głos” i o lekcjach indywidualnych, o pracy z Franciszkiem i Mikołajem oraz o pracy w teatrach. Na koniec dwie ważne sprawy: Magda ma przepiękny głos, którego posłuchać możecie m.in. tutaj, a w trakcie naszej rozmowy na moją prośbę proponuje też kilka ćwieczeń!

Rozmowa #31

Katarzyna Nejman sztuki robi

Moją rozmówczynią jest Katarzyna Nejman – aktorka po krakowskiej AST, jedna druga duetu Siostry Plotą, który prowadzi właśnie z siostrą Anią Borecką. Marka „Siostry Plotą” istnieje już od blisko czterech lat.

Dotychczas dziewczyny zajmowały się produkcją torebek z materiałów z recyklingu, i wcale nie tak dawno temu dołączył do tego siostrzanego duetu sklep z wikliną na warszawskiej Pradze-Północ. Czyli jak widzimy historia nie jest taka długa, ale dziewczynom udało się już wypleść niezłe zamieszanie w internecie.

Na koniec sierpnia zaplanowałam rozmowę pełną jeszcze słońca i wakacyjnego vibeu😊 I ta rozmowa właśnie taka jest. Kasia snuje piękną i bardzo ciepłą opowieścią o sztuce rękodzieła. Zaczynamy od gry w skojarzenia – Kasia odpowiada na moje pytanie o to z czym kojarzy jej się wiklina, która jest obecna w jej życiu właściwie od samego początku. Rozmawiamy o kontynuowaniu rodzinnych tradycji. Kasia opowiada o procesie pozyskiwania i produkcji wikliny, czyli wikliniarstwie, oraz o wyplataniu konkretnych przedmiotów, czyli o plecionkarstwie. Poruszamy ważne tematy związane z ekologią. Troska i szacunek do matki ziemi wpisana jest w filozofię marki Siostry Plotą. Kasia i Ania wspólnie ratują sztukę plecionkarstwa przed zapomnieniem, a swoją pasją i energią z powodzeniem zarażają innych. Myślę, że udało nam się z Kasią wypleść bardzo ciekawą rozmowę na koniec lata 😊

Rozmowa #30

Bartłomiej Talaga sztuki robi

Moim rozmówcą jest Bartłomiej Talaga – artysta multimedialny, w swojej twórczości posługuje się fotografią, dźwiękiem, video i instalacją. Jego wystawy bardzo często mają charakter site specific. Absolwent i wykładowca Szkoły Filmowej w Łodzi.

Na samym początku zapraszam Was do małego eksperyentu, czyli żebyśmy tym razem nie tylko słuchali, ale również patrzyli. Odpalcie sobie stronę www Bartka i razem z nami oglądajcie to, o czym rozmawiamy.

Rozmowę o sztuce zaczynamy od informatyki 😉 Bartek odpowiada na moje pytanie o to, dlaczego w jego artystycznym życiorysie znajduje się rok studiów na Politechnice Łódzkiej. Odpowiedź Bartka staje się dla nas pretekstem do poruszenia tematów edukacji w Polsce i o tym jak i gdzie pośród ocen, tabelek, egzaminów i raportów szukać przestrzeni wolności. Dyskutujemy o tym jak Bartek pracuje nad swoimi wystawami site specific, o możliwościach istnienia dzieła sztuki niezwiązanego z przeszłością, oraz o tym co to znaczy, że Bartek “stara się skorelować swoje prace tak, jak stroi się instrumenty”. Rozmawiamy również o najnowszej książce Bartka, albumie fotograficznym spacer po_lesie / walk_in synchronicity, która powstała we współpracy z Mateuszem Wysokim i Pawłem Gizą. Mam też wrażenie, że cała ta rozmowa ma wspólny temat, którym jest uważność i to jak według Bartka istotne w sztuce, ale i po prostu w życiu, jest bycie uważnym.

Rozmowa #29

Ola Kuzemko & Marcelina Obarska sztuki robi

Karnawał rządzi się swoimi prawami: codzienność zostaje zaburzona, jej zasady nie są tak rygorystycznie przestrzegane, odwracanie ról jest nie tylko dozwolone, ale i wskazane.

A przekonać się o tym, co się stanie, kiedy te role zostają odwrócone, postanowiłyśmy z moją pierwszą rozmówczynią w tym podcaście – Marceliną Obarską. Spotkałyśmy się więc z Marcelą w pewne gorące, lipcowe przedpołudnie w warszawskim Studiu Plac, zasiadłyśmy przy mikrofonach i… to już sami i same posłuchacie, co nam z tej zabawy wyszło i czy to jest udane, kiedy to ja zostaję wywołana do odpowiedzi

P.S. Czy jest to nasza druga (z dwóch 😉) rozmów w tym podcaście, w której wspominamy o Edycie Górniak? Być może tak, być może nie.

Rozmowa #28

Kasia Ekes sztuki robi

Moją rozmówczynią jest Kasia Ekes – malarka, której głównym nurtem tworzenia jest abstrakcja. Kasia maluje i sprzedaje swoje obrazy, to przede wszystkim. Ale także prowadzi warsztaty tworzenia naturalnych farb oraz prowadzi swój podcast „Zawód Artystka”.

Tworzy też projekt „Pracownia”, czyli przestrzeń dla artystów chcących rozwijać swój twórczy biznes.

Jest to rozmowa, w której mieszamy najróżniejsze kolory. 😊 Na początek rozmawiamy o premierze najnowszej kolekcji obrazów Kasi – “Sing your song”, która miała miejsce 1 lipca. Dyskutujemy o wernisażach, które Kasia organizuje w sieci i o niezwykłej sprawczości i samodzielności tego gestu, którym jest wytwarzanie swojej własnej przestrzeni galeryjnej. W ogóle dużo w tej rozmowie jest barw reprezentujących samodzielność – w pracy twórczej oczywiście, ale też we wszystkich działaniach, które składają się na twórczy biznes Kasi. Jest w tej rozmowie dużo kolorów pozytywnej energii i woli do działania; mam nadzieję, że jak najwięcej weźmiecie ich dla siebie. No a potem (wreszcie!) zapytałam Kasię o malarstwo i mam wrażenie, że tu się ta nasza rozmowa rozpoczyna na dobre! Rozmawiamy o pasji, inspiracjach, tuszach z roślin, mieszaniu kolorów i nakładaniu kolejnych warstw farby na płótno. A jak już zmierzałyśmy do końca, to okazało się, że złapałam Kasię na naszą rozmowę w doskonałym momencie, bo za moment wybiera się na wakacje, a potem na jakiś czas znika z sieci, więc kiedy jak nie teraz!

Rozmowa #27

Magdalena Chołyst sztuki robi

Moją rozmówczynią jest Magdalena Chołyst – twórczyni pracowni Artist in Bloom. Magda jest edukatorką, zajmuje się coachingiem dla artystów i projektowaniem procesów. Projektantka doświadczeń edukacyjnych w nurcie skandynawskiej szkoły Kaospilot.

Na początek zadałam Magdzie pytanie na rozgrzewkę, a potem zaproponowałam eksperyment. Ale to wszystko w temacie naszej rozmowy! 😊 Z Magdą rozmawiamy o przyszłości – o wytyczaniu sobie twórczych celów, dążeniu do ich realizacji, ale też o ich analizowaniu, rewidowaniu i modyfikowaniu. Magda opowiada o indywidualnej pracy z artystami i artystkami – na czym polega i kiedy właściwie następuje jej zakończenie. Odpowiada też na moje pytanie, czy w pracy używa w ogóle słów sukces i porażka. Mówimy o tym, dlaczego często nie radzimy sobie w sytuacjach, w których nam się coś nie udaje i jak ważne jest nieustanne zadawanie sobie pytań oraz refleksja – na temat naszej pracy i tych właśnie celów, które wytyczyliśmy sobie na początku. Rozmawiamy też o równowadze w duecie “życie zawodowe i praca”, które w Artist in Bloom nazywają art-life balance. I jak już Magda odpowiedziała na wiele moich pytań różnych, to zapytałam ją o to czym właściwie się zajmuje.

Rozmowa #26

Albin Talik sztuki robi

Moim rozmówcą jest Albin Talik – artysta, od lat związany ze światem muzyki, wcale nie tak dawno temu, skierował swoje kroki na drogę sztuk wizualnych, zaczął się uczyć malarstwa, a potem znalazł swój własny niepowtarzalny język wyrazu.

Spotkaliśmy się, żeby porozmawiać o jego niezwykłych pracach. Obrazy Albina, które wyglądają jak obrazy stworzone z nieregularnych pociągnięć pędzla, przy bliższym poznaniu odsłaniają przed oglądającym tysiące malutkich kawałków papieru.

Rozmowa o wyjątkowych obrazach Albina i jego technice pracy, którą określa się najczęściej jako malarstwo papierowe, stała się dla nas pretekstem do głębszej refleksji o sztuce, o tym kim jest artysta/artystka. Albin opowiada o ogromnej pasji, odważnych decyzjach, ciężkiej pracy i otartości na niedoskonałość. Dyskutujemy o jego twórczej drodze i o tym jak znalazł się w tym miejscu, w którym jest teraz. Mówimy o nieakademickości Albina. Rozmawiamy też oczywiście o samej technice – o papierze, kolorach i kleju 😉 Zaraz ktoś powie, że to totalne cliché, ale nieważne! Dodam więc jeszcze tylko, że rozmowa z Albinem pokazuje, że warto – posłuchać swojego wewnętrznego głosu, podążać za swoją pasją i że nigdy nie jest na to za późno.

Rozmowa #25

Tomasz Górnicki sztuki robi

Moim rozmówcą jest Tomasz Górnicki – rzeźbiarz, ukończył ASP w Warszawie. Jego prace można oglądać w galeriach w Polsce i zagranicą. A dla wielu z Was może być znany ze swojej partyzanckiej sztuki, którą można znaleźć w przestrzeni publicznej.

Jest m.in. autorem instalacji Apocalypto, czyli rzeźb dwóch małych chłopców, które umieścił w dawnym kamieniołomie Liban w Krakowie.

Tomasz odpowiada na moje pytanie o jego codzienną pracę, bardzo szybko dementując mit o artyście pracującym w chaosie. Rozmawiamy też o materiałach jakie w swojej pracy wykorzystuje. Tomasz opowiada, o tym co jest dla niego ważne, kiedy tworzy rzeźbę z przeznaczeniem do ekspozycji w galerii sztuki, a kiedy ma ją umieścić w przestrzeni publicznej. Dyskutujemy o jego partyzanckiej działalności, zasadniczo nielegalnej… ale ta “nielegalność” wcale nie jest taka oczywista. Tomek mówi o tym, że właściwie każda z jego rzeźb umieszczonych w przestrzeni publicznej została zniszczona i jak to niszczenie staje się dla niego częścią historii danej rzeźby. Rozmowa o pracy Tomka, to opowieść o upływającym czasie i próbach jego zatrzymania, o naszych lękach, tym co niewygodne i nieobojętne. Rozmawiamy też o tym czym różnią się od siebie kradzież taczki i kradzież rzeźby 😉

Rozmowa #24

Artur Malke sztuki robi

Moim rozmówcą jest Artur Malke – z wykształcenia muzyk (kontrabasista), ekonomista i menadżer, współzałożyciel i wieloletni menadżer {oh!} Orkiestry Historycznej.

Twórca i właściciel Malke Music Management, agencji, która reprezentuje muzyków klasycznych na całym świecie.

Zaczynamy tematem, którego jeszcze nie było – muzyka dawna i historyczne wykonawstwo. Artur opowiada o tym jak to się stało, że ponad 9 lat temu rozpoczął współpracę z Martyną Pastuszą i wspólnie powołali do istnienia {oh!} Orkiestrę Historyczną. Rozmawiamy o historycznym wykonawstwie muzyki dawnej i o historycznych instrumentach. Artur odpowiada na moje pytania, o to jakie według niego zaszły najważniejsze zmiany w branży muzycznej, z perspektywy muzyki dawnej, przez tą blisko dekadę. Rozmowa prowadzi nas następnie do czasów współczesnych – do powstania i działalności Malke Music Management. Mówimy o tym jak to jest zajmować się zawodowo reprezentowaniem artystów oraz o tym jakie najważniejsze lekcje powinien odrobić ten, kto chciałby rozwijać swoją karierę w tym kierunku. Jest w tej rozmowie i fascynująca opowieść o sztuce oraz o pracy, która jest pasją i jest też dużo praktycznych informacji – czyli zestaw idealny 😉

Rozmowa #23

Jarosław Barzan sztuki robi

Moim rozmówcą jest Jarosław Barzan – montażysta filmowy. Wielokrotnie nagradzany, wśród nagród m.in.: dwie Nagrody za montaż na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni. Został odznaczony Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Montażysta takich produkcji jak Bogowie, Belfer, czy Zabij to i wyjedź z tego miasta.

Nie mam wątpliwości, że osoby pracujące w branży filmowej, potrafią fascynująco snuć opowieść. Nie inaczej jest teraz. Z resztą sami i same możecie się przekonać słuchając rozmowy z Jarkiem, bo usłyszycie na przykład, że i ja zamilkłam, czasem tylko wtrąciłam jakieś pytanie, czy spostrzeżenie i po prostu słuchałam. Jarek opowiada o tym jak wygląda jego praca i od czego zaczyna się montaż obrazu filmowego. Rozmawiamy o tym niezwykłym momencie, w którym efekty pracy wielu ludzi (ze wszystkich pionów produkcyjnych), które trafiają do montażowni, po wielu godzinach, dniach a czasem nawet miesiącach, zamienia się w film. Pytam Jarka o to jak dużo jest swobody w pracy montażysty i jakie spotykają go największe wyzwania. Mówimy też o tym jak to się dzieje, że czasem oglądamy film i widzimy, że w jednej scenie aktor coś w rękach trzyma, a w kolejnej już nie. Jarek przyznaje, że praca montażysty jest żmudna, ale jak się “lubi ten sport”, to efekty są naprawde wyjątkowe 😊

Rozmowa #22

Ewa Błachnio sztuki robi

Moją rozmówczynią jest Ewka Błachnio – aktorka komediowa i dramatyczna, standuperka, artystka.

W latach 2000–2014 była członkinią Kabaretu Limo.

Rozmowa mogłoby się zdawać zupełnie podoba do wszystkich dotychczasowych, a jednak trochę inna. Był oczywiście plan (mój), że oto będzie karuzela śmiechu i jak ją rozkręcę na początku, to już jej do końca nie zatrzymamy, ale… Z Ewą zaczynamy naszą drogę całkiem zwyczajnie jest śmiech(!), a potem rozmawiamy o tym co śmieszy Ewę prywatnie, a jakie żarty opowiada ze sceny i co ją inspiruje do pisania. Mówimy o tym czy żart na scenie ma granice, których nie powinno się przekraczać. Ewa opowiada o swoich działaniach twórczych na różnych scenach – kabaretowej, dramatycznej i standupowej. Wędrujemy tak od pytania do odpowiedzi, od tematu do tematu, aż tu nagle okazuje się, że nie wiadomo właściwie jak i kiedy, ale wkradła nam się do tej rozmowy jakaś melancholia, nastrój jesienny, deszczowy (są pewne teorie jak to się stało, moje i Ewy 😉) Od tego momentu rozmowa zaczyna nas prowadzić swoją własną drogą, aż do bardzo optymistycznego zakończenia. A Ci, którzy słuchają do końca, słyszą więcej!

Rozmowa #21

Ewa Surowiec sztuki robi

Moją rozmówczynią jest Ewa Surowiec – menedżerka pracy artystycznej, kuratorka i producentka wydarzeń z zakresu sztuk wizualnych, muzyki, teatru i filmu. Ewa angażuje się również w działania społeczne.

W ubiegłym roku rozpoczęła projekt pod nazwą „kultura wypalenia”, w którym skupia się na analizie zjawiska wypalenia zawodowego wśród pracowników instytucji kultury.

Temat ważny, a właściwie w ogóle nie dyskutowany w kręgach osób zajmujących się kulturą i sztuką – wypalenie zawodowe. Mam wrażenie, że ta blisko godzinna rozmowa, to zaledwie dotknięcie najważniejszych aspektów, tego trudnego zagadnienia. Ewa opowiada o impulsach do stworzenia projektu “kultura wypalenia”, o doświadczeniach własnych oraz o doświadczeniach osób, które spotykała i spotyka w pracy. Rozmawiamy o pięknie pracy dla idei, ale również o niebezpieczeństwach takiej pracy. Zastanawiamy się nad tym skąd wzięło się niezdrowe przekonanie, że wydarzenie kulturalne, wydarzenie artystyczne, nie uda się i będzie właściwie kompletną porażką, jeżeli nie poświęcimy całych siebie, nie zarwiemy możliwie dużo nocy, nie zrezygnujemy z naszego czasu wolnego i nie damy z siebie 200 %. Ewa mówi o tym jak wyłapywać pierwsze sygnały wypalenia zawodowego, jakie działania można podejmować aby mu zapobiegać i gdzie szukać pomocy. Praca w kulturze i sztuce, jest wartościowa, ważna i piękna, ale to wciąż jest po prostu praca.

Rozmowa #20

Przemek Dębowski sztuki robi

Moim rozmówcą jest Przemek Dębowski – projektant książek, zaprojektował ich już grubo ponad 500 dla największych polskich wydawców. Od 2008 roku jest współwłaścicielem wydawnictwa Kararter. Zdarza mu się też tworzyć plakaty.

Kiedyś chciałaby się wyprowadzić z Polski, ale na razie jeszcze tu jest, więc spotykaliśmy się w Krakowie, żeby porozmawiać o książkach właśnie.

Na sam początek rozmowy karuzela(!) śmiechu, spowodowana moim zupełnie nietypowym i bardzo niespodziewanym pytaniem. A potem Przemek opowiada o tym czy projektowanie książki, to projektowanie tylko okładki. Rozmawiamy też o tym jakim projektantem jest Przemek, co jest dla niego ważne, jak wygląda jego praca oraz czy, którąś z już zaprojektowanych przez siebie książek, teraz zaprojektowałby inaczej. Przemek zdradza też swój pierwszy zachwyt nad książką – tym jak została zaprojektowana i wydana. Dyskutujemy o sytuacji rynku wydawniczego w Polsce, o polskim czytelnictwie (ile czytamy i co czytamy) i o wolności jaką daje prowadzenie własnego wydawnictwa. Z Przemkiem zgadzamy się w wielu kwestiach, ale przede wszystkim w jednej – jakie miejsce w życiu twórcy zajmuje prysznic.

Rozmowa #19

Ola Hanuszewicz sztuki robi

Moją rozmówczynią jest Ola Hanuszewicz – w 2017 roku po okresie podróżowania i mieszkania w różnych miejscach, zamieszkała na wsi, sięgnęła po maszynę krawiecką i dzięki temu dziś zapraszam was do wysłuchania rozmowy z twórczynią marki Nalu Bodywear.

Rozmawiamy, oczywiście, o sztuce, ale w tej naszej rozmowie bardzo dużo jest biznesu i produkcji, bo jak Ola mówi na tworzenie marki odzieżowej składają się trzy filary: sztuka, biznes i produkcja. Poruszamy bardzo istotne kwestie związane z odpowiedzialnym podejściem do mody i z ekologią. Ola dzieli się z nami swoim doświadczeniem, a na moją prośbę udziela też kilku rad jak być bardziej ekologicznym konsumentem. Rozmawiamy wreszcie o części twórczej: o pomysłach na nowe kolekcje, o inspiracjach, o tym co Nalu chce swoim klientkom proponować i dlaczego. Z naszej rozmowy dowiecie się też, którego z powracających trendów Ola się obawia oraz jak to jest, że czasem bywa jak medium! 😉

Rozmowa #18

Anna Halarewicz sztuki robi

Moją rozmówczynią jest Anna Halarewicz – absolwentka Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu na Wydziale Grafiki. Rysowniczka, ilustratorka, graficzka. Istotnym elementem jej twórczości jest moda. Ania współpracuje z magazynami i markami modowymi.

Ma też na swoim koncie ilustracje do książek i wystawy indywidualne.

Z Anią rozmawiamy o jej ilustracjach, inspiracjach i potrzebie nieustannego eksperymentowania. Ania odpowiada na moje pytania o centrum jej artystycznych zainteresowań – czyli o kobietę, kobiecość i człowieka w ogóle. Rozmawiamy o wytrwałości i nieustępliwości w poszukiwaniu linii idealnej. Ania opowiada o technikach pracy – analogowej i elektronicznej. Rozmawiamy też o procesie powstawania ilustracji, grafik, obrazów. Anię pytam o jej różnorodne działania ilustracyjne i malarskie. Rozmawiamy o ilustracji modowej, książkowej i tej tworzonej na produktach. Dyskutujemy o pracy ilustratorki freelancerki w Polsce i o Instagramie. Dowiecie się też, co dzieje się z pracami, które Ania uznaje za nieudane i dlaczego zdarza jej się wyruszać w podróż po kraju w poszukiwaniu papieru! 😉

Rozmowa #17

Agata Skwarczyńska sztuki robi

Moją rozmówczynią jest Agata Skwarczyńska – projektantka scenografii, kostiumów i multimediów oraz reżyserka światła. Laureatka Złotej Nagrody 4. edycji World Stage Design – najważniejszej, obok Praque Quadriennale wystawy poświęconej scenografii teatralnej.

Agata pracuje także z tkaniną artystyczną.

Wyjątkowo trudno było mi streścić naszą rozmowę z Agatą. Wcale nie tak długą, a jednak niezwykle treściwą i bogatą w ważne i piękne spostrzeżenia. Z Agatą rozmawiamy o światach jakie tworzy na scenie, o tym co ją inspiruje i o poszukiwaniu szlachetnego minimalizmu. Rozmawiamy o wyzwaniach jakie Agata stawia ciałom aktorów (i właściwie ciałom widzów także) swoimi scenografiami. Mówimy o buncie przestrzeni i o chęci utraty kontroli nad raz stworzoną rzeczywistością na scenie. Agata porusza bardzo istotne zagadnienia związane z ekologią. Dotykamy też tematów trudnych, czyli nierównego traktowania młodych kobiet scenografek w teatrach. Agata opowiada o cierpliwości w pracy i o powstawaniu scenografii w czasie. W naszej rozmowie pojawiają się też zaczarowany ołówek i wizje spektaklu, który trwa no tak przynajmniej z rok! 😉

Rozmowa #16

Magdalena Ptasznik sztuki robi

Moją rozmówczynią jest Magdalena Ptasznik – choreografka, performerka. Absolwentka School for New Dance Development na profilu choreografii w Amsterdamie i socjologii na Uniwersytecie Warszawskim. Magda jest również współtwórczynią Centrum w Ruchu.

Z Magdą spoglądamy na jej działalność przy pomocy pojęcia work-in-progress czyli pracy w toku, procesie i zastanawiamy się nad tym co na przestrzeni lat się zmieniło, a co pozostało takie samo. Magda opowiada o swoim podejściu do ruchu i o istocie spotkania w ruchu, nie tylko z drugim ciałem, ale również ze sobą, z przestrzenią i z obiektem. Na ruch spoglądamy nie tylko od strony praktycznej, ale też teoretycznej. Magda bardzo ciekawie opowiada o pisaniu o ruchu i o projekcie jaki realizuje w ramach stypendium Art Stations Foundation. Dyskutujemy także o pracy choreografa w teatrze – w którym momencie choreograf/ka przychodzi do procesu pracy nad spektaklem i jaka jest specyfika tego zadania. Rozmawiamy o działającym w Warszawie Centrum w Ruchu. Na koniec jest też zadanie ruchowe dla Was! 🙂

Rozmowa #15

Jakub Józef Orliński sztuki robi

Moim rozmówcą jest Jakub Józef Orliński – kontratenor, który tańczy breakdance. W 2016 Jakub został zwycięzcą Grand Finals Metropolitan Opera National Council Auditions, w 2019 roku otrzymał Gramophone Classical Music Award dla najlepszego młodego artysty.

Całkiem niedawno nagranie Agrippiny, w którym brał udział zostało nominowane do nagród Grammy. Jakub ma na swoim koncie dwie solowe płyty, a trzecia jest w drodze.

W ostatnim dniu roku, pytam Jakuba o to, co to był za rok. Zabieramy się też za odczarowywanie opery i rozbrajanie stereotypu, że opera jest dla sztywniaków. Jakub opowiada o tym, dlaczego opera jest naprawdę ciekawa i czy zawsze tak myślał. Odpowiada też na moje pytanie o to, co jego samego w operze zachwyca najbardziej. Kuba mówi jak to się z tym śpiewaniem zaczęło i dlaczego kontratenor. Nasza rozmowa o operze, o muzyce poważnej, staje się polem do naprawdę ciekawych refleksji i spostrzeżeń. Mówimy o procesie i o ciężkiej pracy. Rozmawiamy też o ciszy, o pauzie w muzyce, która może nieść w sobie więcej siły, więcej emocji niż dźwięk! Zastanawiamy się też czy breakdance pasuje do śpiewaka operowego. A tak w ogóle to okazuje się, że to wszystko, cała ta ciężka praca, to dla podróży i dobrego jedzenia 😉

Rozmowa #14

Tomasz Kireńczuk sztuki robi

Moim rozmówcą jest Tomek Kireńczuk – krytyk teatralny, dramaturg, kurator projektów artystycznych, również w Teatrze Nowym Proxima w Krakowie. Absolwent dramatologii na Uniwersytecie Jagiellońskim, doktorant na Instytucie Europeistyki UJ.

Na zbliżający się koniec roku, razem z Tomkiem cofamy się w czasie, aby następnie rozmawiać o tym co tu i teraz i spekulować o możliwej przyszłości. Tomek opowiada o tym, czy interesuje go coś poza kulturą i czym właściwie ta kultura dla niego jest teraz. Dyskutujemy o tym czy teatr może być tylko i wyłącznie estetyczny i czy taki teatr jest interesujący. Rozmawiamy o projektach artystyczno-społecznych jakie tworzy Teatr Nowy Proxima w Krakowie. Okazuje się też, że w tej niezwykle ciekawej rozmowie dwa słowa są kluczowe: dekada i facebook 😉

Rozmowa #13

Iga Gańczarczyk sztuki robi

Moją rozmówczynią jest Iga Gańczarczyk – dramaturżka i reżyserka, redaktorka Linii Teatralnej w Korporacji Ha!art. Iga pracuje w AST (dawniej PWST) w Krakowie, gdzie od 2016 roku jest prodziekanką WRD.

Iga opowiada o impulsach jakie zainicjowały powstanie Pracowni Dramaturgicznej, wśród których były wola działania, pasja do pracy, ale też rozczarowanie zastaną sytuacją. Rozmawiamy o tym, co osoby współtworzące Pracownię robią, jakie tworzą projekty. Iga opowiada o platformie (której eksplorację serdecznie wam polecam). Dyskutujemy o sytuacji dramaturgów i dramaturżek w polskim teatrze i o inicjatywie, jaka zrodziła się w czasie pandemii, mającej na celu stworzenie stowarzyszenia bądź związku zawodowego. Iga mówi o tym jak ona definiuje dramaturgię, która pozwala jej łączyć aktywności i działania, które, mogłoby się zdawać, są od siebie bardzo dalekie. Rozmawiamy o narracjach kobiecych i dziewczyńskich w twórczości Igi oraz o pracy z dziećmi. Dyskutujemy o projektach artystycznych już zrealizowanych i o tych, które dopiero nadejdą.

Rozmowa #12

Justyna Krzepkowska sztuki robi

Moją rozmówczynią jest Justyna Krzpekowska – kostiumografka, która „od 20 lat zawodowo zajmuję się kostiumem. W telewizji, w filmie, w życiu”. Prowadzi wypożyczalnię kostiumów.

Z Justyną rozmawiamy o jej drodze, to tego miejsca, w którym jest teraz i w którym może powiedzieć zdanie zacytowane powyżej. Justyna odpowiada na moje pytania o to skąd czerpie inspiracje, czy nieustannie obserwuje jak ubrani są ludzie dookoła i jakie kostiumy z historii kina lubi najbardziej. Rozmowa o kostiumach, staje się pretekstem do szerszej refleksji o pracy w branży filmowej. Niczego nie owijamy w bawełnę czy błyszczące papiery, Justyna mówi szczerze o zawodzie kostiumografa i dlaczego trzeba zaprzyjaźnić się ze zmęczeniem, ciężką fizyczną pracą i brudem, aby w tym zawodzie przetrwać. Ale spomiędzy wszystkich znaków ostrzegawczych jakie rozstawia, wyłania się cała masa fascynujących historii i opowieść o ogromnej pasji i pracy, która sprawia wielką satysfakcję. W naszej rozmowie pojawia się też pewien chłopak w spodniach w kratę… pojawia się zaskakująco często 😉

Rozmowa #11

Maja Michalak sztuki robi

Moją rozmówczynią jest Maja Michalak – twórczyni marki Poza Ramami, historyczka sztuki i popularyzatorka wiedzy o sztuce. Maja prowadzi kursy historii sztuki, warsztaty oraz szkolenia dla biznesu.

Jej media społecznościowe to kopalnia ciekawostek i wiedzy o różnych dziełach sztuki i tych, którzy je tworzą, podanej czasem w kilku zdaniach, a jest naprawdę bardzo treściwie!

Rozmawiamy o wychodzeniu poza ramy. Maja odpowiada na moje pytanie o to czy trzeba dużo o sztuce wiedzieć, czy trzeba ją umieć czytać, aby móc jej w pełni doświadczać. Zastanawiamy się, nad tym które doświadczenie sztuki jest ważniejsze, pełniejsze – na żywo czy za pośrednictwem mediów. Dyskutujemy o tym, jakie korzyści płyną z mariażu historii sztuki i biznesu. Maja opowiada o rynku sztuki w Polsce i jak to się dzieje, że niektóre dzieła sprzedają się za miliony złotych, a inne za kilka tysięcy. Rozmawiamy o Luwrze, tym w Paryżu, ale też o tym w Zjednoczonych Emiratach Arabskich(!). Maja opowiada też o historii powstania Muzeum Guggenheima w Bilbao. Gdyby tego było mało, ja już na samym początku rozmowy przyznaję się do tego jakie jest moje ulubione dzieło sztuki, a na koniec o to samo pytam Maję 😉

Rozmowa #10

Karina Gorzkowska sztuki robi

Moją rozmówczynią jest Karina Gorzkowska – artystka intermedialna, zajmuje się generowaniem 3D, VJ-ingiem, tworzeniem obiektów oraz instalacji VR/AR. Karina jest też laureatką, IX edycji programu Diamentowy grant Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

W ramach stypendium realizować będzie projekt dotyczący ataków paniki.

Rozmawiamy o rzeczywistościach wirtualnych i o tym czy są fajniejsze od tej „rzeczywistości rzeczywistej”. Karina odpowiada na moje pytania, o to czy wielość możliwości jest równoznaczna z większą wolnością twórczą i co to właściwie jest ten vj-ing. Snujemy rozważania o postępie technologicznym i czy rzeczywiście jest tak szybki, jak może to nam się wydawać. Mówimy o tym, że w rzeczywistości wirtualnej można wszystko, ale że zasadniczo ma ona swoje ograniczenia. Karina opowiada o swoich planach na realizację projektu łączącego vr i ataki paniki. Patrzymy na czas pandemii z perspektywy artystów intermedialnych. W naszej rozmowie pojawiają się też lutowanie, elektrośmieci i kable w łóżku!

Rozmowa #9

Karolina Żyniewicz sztuki robi

Moją rozmówczynią jest Karolina Żyniewicz – absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi na kierunku Sztuk Wizualnych, obecnie pisze doktorat na wydziale Artes Liberales Uniwersytetu Warszawskiego, który prowadzi program pod nazwą „Na styku natury i kultury”.

Artystka-badaczka, która w swojej pracy tematyzuje pojęcia granicy i życia w jak najszerszych ujęciach i dużo czasu spędza w laboratoriach. Karolina pracuje z tym co żyje.

Rozmawiamy o sztuce i nauce oraz o tym jakie projekty powstają na styku, tych pozornie tak dalekich od siebie dziedzin. Karolina odpowiada na moje pytania o to gdzie w świecie, w którym porządki kultury, natury i technologii zdają się zlewać w jedno, można znaleźć granice i liminalność. Dyskutujemy o laboratoriach i o zaufaniu, do tych, którzy w nich pracują, oraz jaką rolę przypisuje się w tym temacie artystom. Rozmawiając o projektach jakie realizowała i realizuje Karolina, mówimy o pojęciach życia i śmierci. Zastanawiamy się też nad ambiwalencją w uznawaniu czegoś za abiektualne i obrzydzające, która zasadniczo wynika z kontekstu, w jakim umieścimy to o czym mówimy (jak np. włos czy krew). Mówimy o pandemii i jej wpływie na działania artystyczne z dziedziny art&science. Rozmawiamy o sztuce, która żyje i którą można zabić.

Rozmowa #8

Tomasz J. Opałka sztuki robi

Moim rozmówcą jest Tomasz Jakub Opałka – kompozytor muzyki klasycznej i filmowej, komponuje również dla teatru, napisał też pierwszą operę, której premiera planowana jest na początek 2021 roku.

Tomek jest także wykładowcą na Uniwersytecie Muzycznym im. Fryderyka Chopina w Warszawie.

Z Tomkiem rozmawiamy o tym czy kompozytor słyszy więcej,oraz o tym skąd czerpie inspiracje do tworzenia muzyki. Tomasz odpowiada na moje pytania o to czy jest kompozytorem dobrze zorganizowanym, czy może raczej opowiada się po stronie twórczego chaosu. Dyskutujemy o podobieństwach i różnicach w komponowaniu muzyki klasycznej i filmowej. Mówimy o doświadczeniach w pracy w Polsce i w USA. Rozmawiamy o technologii i o tym jakie znaczenie ma w pracy kompozytora. Tomasz opowiada o tym, czego uczy, kiedy uczy oraz czy poleca skoki na głęboką wodę 😉 Rozmawiamy o tym czego nie widać, o metaświatach oraz o tym, że trzeba wiedzieć kiedy skończyć.

Rozmowa #7

Przemek Branas sztuki robi

Moim rozmówcą jest Przemek Branas – absolwent Pracowni Sztuki Performance na krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Artysta wizualny, twórca wideo, obiektów i instalacji, performer.

Z Przemkiem rozmawiamy o inspiracjach i o kradzieży w sztuce. Dyskutujemy o motywie maski, o maskach jakie tworzy i nosi Przemek oraz o tym czy telefony odblokowywane poprzez zczytywanie rysów twarzy, to udany wynalazek. Rozmawiamy o wykorzystywaniu zapachu w sztuce, o tym, że zapach jest jak rzeźba, a także o tym czy i kiedy odbiorcy sztuki zwracają uwagę na zapach. Przemek odpowiada na moje pytania o to dlaczego odszedł od performansów, w których mocno eksploatował swoje ciało. Mówimy o relacjach z odbiorcami i o reakcjach odbiorców. Dyskutujemy o tym co dzieje się z przedmiotami, które zostają po performansach Przemka. Rozmawiamy o nudzie i zjawiskowości w sztuce. A w ogóle, to używamy też trudnych słów i ujawniamy jaki jest najbardziej uniwersalny przedmiot w sztuce!

Podcast o sztuce #0

Ola Kuzemko sztuki robi nie-rozmowa

Dość tych rozmów. Ale czy aby na pewno?

Wyjątkowo… nie czytaj dalej, słuchaj. 🙂

Rozmowa #6

Paweł Łyskawa sztuki robi

Moim rozmówcą jest Paweł Łyskawa – absolwent wydziału teatru tańca krakowskiej AST (wtedy PWST) oraz wiedzy o kulturze na Uniwersytecie Jagiellońskim. Tancerz, choreograf, aktor, pedagog. Jeden z liderów Krakowskiego Teatru Tańca.

Współkurator programu „Rollercoster. Kolekcjonerzy wrażeń” w krakowskiej Cricotece.

Z Pawłem rozmawiamy tańcu, a rozmowa ta, stała się pretekstem do opowieści z jednej strony o ciele, a z drugiej o Krakowskim Teatrze Tańca – o ludziach, którzy go tworzą, o jego działalności artystycznej, edukacyjnej i prospołecznej. Z Pawłem rozmawiamy o wyzwaniach z jakimi mierzą się młodzi tancerze, którzy wchodzą na rynek pracy, oraz o tym co Krakowski Teatr Tańca tym młodym artystom proponuje, a co dostaje od nich w zamian 🙂 Dyskutujemy również o kształtowaniu i edukowaniu przyszłych widzów spektakli tanecznych. Paweł odpowiada na moje pytania o to czym dla niego jest ciało oraz co dla niego jako nauczyciela tańca jest ważne i co przekazuje – także właśnie o ciele – tym, którzy przychodzą na jego zajęcia. A kto uważnie posłucha dowie się, czy taniec jest dla każdego i kiedy jest dobry moment, żeby zacząć tańczyć!

Rozmowa #5

Joanna Sobesto sztuki robi

Moją rozmówczynią jest Joanna Sobesto – przekładoznawczyni, doktorantka UJ, modelka i fotografka. Jest również autorką podcastu poświęconego przekładowi literackiemu „Podcasty o przekładzie: Gdzie autor nie może, tam tłumacza pośle”.

Z Joasią rozmawiamy o sztuce przekładu. Dyskutujemy o tym co trzeba o języku i kulturze wiedzieć aby być dobrym tłumaczem. Mówimy o nieustannych zmianach jakie w języku zachodzą i o odpowiedzialności jaką każdy z nas za język ponosi. W naszej rozmowie poruszamy także ważne zagadnienia dotyczące ciemnych stron pracy tłumaczy i tłumaczek oraz rynku wydawniczego w Polsce. Joasia odpowiada na moje pytania o to czy jest jakiś przekład, który woli bardziej od oryginału i co wspólnego mogą mieć ze sobą przekładoznawstwo i fotografia. A tak poza tym, to zastanawiamy się również nad tym, czy my się w ogóle rozumiemy, kiedy ze sobą rozmawiamy, czy może jednak nie tak do końca? 🙃

Rozmowa #4

Jacek Ura sztuki robi

Moim rozmówcą jest Jacek Ura – fotograf. Rozmawiamy o tym czym jest fotografia – co przekazuje, co pokazuje i czego nie da się na fotografii ukryć. Opowiada o tym czym dla niego jest fotografia, czego w niej i poprzez nią szuka, co jest dla niego w fotografii ważne.

Dyskutujemy o projektach, które realizował i o tych, nad którymi pracuje obecnie. Jacek odpowiada na moje pytania o to czy fotograf widzi więcej i czy oczy rzeczywiście są zwierciadłem duszy. Rozmawiamy o tym jak Jacek uczy fotografii oraz o wyzwaniach, jakie młodzi, uczący się fotografowie, muszą podjąć i pokonać. Dyskutujemy o opozycji urody i piękna, o wstydzie, szczerości i o wchodzeniu pod skórę.

Rozmowa #3

Natalia Maria Małecka sztuki robi

Moją rozmówczynią jest Natalia Maria Małecka – projektantka interdyscyplinarna, choreografka produkcji wiedzy oraz założycielka Kraktywnej, czyli przestrzeni kreatywnego dialogu, eksperymentów i aktywności twórczej zlokalizowanej na krakowskich Dębnikach.

Rozmawiamy o wyzwaniach jakie pojawiły się przed twórcami w trakcie pandemii i czasu #zostańwdomu. Natalia opowiada o prowadzeniu Kraktywnej, o tym co już się u nich działo i jakie są ich artystyczne plany na przyszłość. Mówi o ekologicznym i etycznym podejściu do tworzenia, jakie dla niej i osób, z którymi współpracuje jest niezwykle ważne. Dyskutujemy o tym co wspólnego mają, albo o mogłyby mieć wspólnego ze sobą sztuka i produkty. Mówimy o potrzebie edukacji artystycznej oraz o tym jak poprzez działania artystyczne łączyć pokolenia, pobudzać kreatywność i przybliżać sztukę do nowych odbiorców.

Rozmowa #2

Jakub Fiebig sztuki robi

Moim rozmówcą jest Jakub Fiebig – z wykształcenia altowiolista, manager Pan-European Philharmonia, Dyrektor International Cochran Piano Competition, Dyrektor Julian Cochran Foundation, CEO ONSTAGE mobile app, ale też producent filmowy!

Mówimy o muzyce, technologii i biznesach. Dyskutujemy o tym jak i gdzie muzyka klasyczna może spotykać nowych odbiorców oraz jakie korzyści płyną z mariażu muzyki i najnowszych rozwiązań technologicznych. Poruszamy problemy najbardziej palące dla branży muzyki klasycznej obecnie. Zastanawiamy się też nad możliwymi scenariuszami przyszłości tradycyjnych sal koncertowych. Jakub mówi też o tym czy łatwo przekonać biznes do inwestycji w kulturę i udziela kilku cennych rad. Pojawia się też gość specjalny, który niewiele mówi, ale i tak udaje mu się zwrócić na siebie uwagę!

Rozmowa #1

Marcelina Obarska sztuki robi

Moją pierwszą rozmówczynią jest Marcelina Obarska – teatrolożka, dramaturżka, a na potrzeby naszej rozmowy również wróżka. Absolwentka teatrologii na Uniwersytecie Jagiellońskim i gender studies w Instytucie Badań Literackich PAN.

Mówimy o teatrze. Dyskutujemy o kryzysach, o przemocy w instytucji oraz o przymusie produktywności, ale też o tym, że dzieje się dużo dobrego. Rozmawiamy o dążeniu do pracy kolektywnej i o wypracowywaniu w sobie czułości. A dla nieprzekonanych tym opisem mówię, że pojawią się również rozważania o zakwasie, pieczeniu chleba i mikroorganizmach, a także o Edycie Górniak!

Zostańmy w kontakcie!

Poza słuchaniem mojego podcastu, chciałabym Cię zaprosić do zapisania się na sztukowy artletter. To regularna dawka sztuk, moje polecenia i rekomendacje, a także aktualności dotyczące podcastu i moich działań twórczych.